DOI Artikel:
Mańkowski, Tadeusz: Głowy wawelskie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.34476#0019
TADEUSZ MAŃKOWSKI
zgadza się z dzisiejszą ich ilością 195. Różnice tłumaczą się tym, że dzi-
siejsze kasetony nie są identyczne z tymi, na które był podzielony strop
sali poselskiej w r. 1535 i jeszcze w 1739.
Wyrażenie o dwojakiego rodzaju kasetonach (,,cisticulae") należy
interpretować w ten sposób, jak to widzimy na rysunku wykonanym piór*
kiem i tuszem przez Michała Stachowicza z lat 1820-21, w zbiorach Biblio-
teki Jagiellońskiej. Stachowicz mógł znać dawny strop z autopsji i przed-
stawił go tak, jak go pamiętał. Był to zatem strop w zasadzie płaski,
różny od stropów innych sal zamkowych. Płaszczyzna drewnianego stro-
pu podzielona była listwami na prostokątne pola z różami rzeźbionymi
na przecięciach listew, w każdym polu zaś znajdowała się wnęka ośmio-
boczna (,,cisticulae octangulares") o dnie okrągłym (,,cisticulae profun-
dae rotundae"), do którego umocowana była wychylająca się z wnęki
rzeźbiona głowa. W ten sposób każda z głów ujęta była jakby w rodzaj
szerokiego passe-par-tout, oprawne w listowną ramę z różami w naro-
żach.
Rysunek Stachowicza pomija zwisający z pośrodka stropu świecz-
nik, czyli lustr spiżowy oraz herbowe orły, Pogoń i Węża, które może
w jego czasach już nie istniały, lecz wyjaśnia w każdym razie schemat
stropu, z samego opisu w rachunku z r. 1535 mniej zrozumiały. Na pod-
stawie tego rysunku też dochodzimy do tego, że kasetony (,,cisticulae")
R^c. 10. Głoioa arh/stt/ (?) fi, 5). Fol. 5. Kototaca. R^c. 11. Pan.ua z paact/m-ertt
krófotoej fil, 3). Fot. 5. Kototaca.
12
zgadza się z dzisiejszą ich ilością 195. Różnice tłumaczą się tym, że dzi-
siejsze kasetony nie są identyczne z tymi, na które był podzielony strop
sali poselskiej w r. 1535 i jeszcze w 1739.
Wyrażenie o dwojakiego rodzaju kasetonach (,,cisticulae") należy
interpretować w ten sposób, jak to widzimy na rysunku wykonanym piór*
kiem i tuszem przez Michała Stachowicza z lat 1820-21, w zbiorach Biblio-
teki Jagiellońskiej. Stachowicz mógł znać dawny strop z autopsji i przed-
stawił go tak, jak go pamiętał. Był to zatem strop w zasadzie płaski,
różny od stropów innych sal zamkowych. Płaszczyzna drewnianego stro-
pu podzielona była listwami na prostokątne pola z różami rzeźbionymi
na przecięciach listew, w każdym polu zaś znajdowała się wnęka ośmio-
boczna (,,cisticulae octangulares") o dnie okrągłym (,,cisticulae profun-
dae rotundae"), do którego umocowana była wychylająca się z wnęki
rzeźbiona głowa. W ten sposób każda z głów ujęta była jakby w rodzaj
szerokiego passe-par-tout, oprawne w listowną ramę z różami w naro-
żach.
Rysunek Stachowicza pomija zwisający z pośrodka stropu świecz-
nik, czyli lustr spiżowy oraz herbowe orły, Pogoń i Węża, które może
w jego czasach już nie istniały, lecz wyjaśnia w każdym razie schemat
stropu, z samego opisu w rachunku z r. 1535 mniej zrozumiały. Na pod-
stawie tego rysunku też dochodzimy do tego, że kasetony (,,cisticulae")
R^c. 10. Głoioa arh/stt/ (?) fi, 5). Fol. 5. Kototaca. R^c. 11. Pan.ua z paact/m-ertt
krófotoej fil, 3). Fot. 5. Kototaca.
12