DOI article:
Kieszkowski, Witold: Lapidarium renesansowe w Arkadii: ze studiów nad sztuka Jana Michałowicza z Urzędowa
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.34476#0080
LAPIDARIUM RENESANSOWE W ARKADII
podaje, że ,,wizerunek arcybiskupa z alabastru, rżnięty" umieszczo-
ny był ,,pomiędzy dwoma kolumnami z czerwonego marmuru". Chodzi-
ło więc tylko o ustalenie wysokości kolumn i proporcji całego nagrobka,
co zresztą było o tyle łatwe, że wysokość dolnej części można już było
ściśle obliczyć, wysokość górnej ograniczona była wymiarami wnęki,
w której był umieszczony nagrobek.
Trudności przedstawiała sprawa ukształtowania i opracowania niszy
grobowej. Wśród licznie zachowanych w lapidarium arkadyjskim więk-
szych i mniejszych fragmentów łuków, nie było ani jednego, którego pro-
mień mógłby odpowiadać rozmiarom wnęki dość ściśle określonej roz-
stępem kolumn ustawionych u wezgłowia i u stóp płyty nagrobnej. Brak
tego tak ważnego elementu przy licznie zachowanych innych fragmen-
tach narzucił potrzebę rozważenia innych możliwości kompozycyjnych
Rl/c. 60. Pi^/ta reaesansotua z herbem Gozdama ta karbasza, Arkadia.
tej części nagrobka, zawsze w oparciu o niewątpliwy wzór, jakim był
dla nagrobka łowickiego nagrobek Padniewskiego. Z pomocą przyszły tu-
taj iluzjonistyczne płaskorzeźby, które swą sztuczną perspektywą miały
wywołać wrażenie głębi, mogły więc z powodzeniem zastąpić motyw dwu-
nałęcza nagrobka Padniewskiego. Figura zmarłego umieszczona więc była
w prostokącie niszy, obramionej parą kolumn, podtrzymujących archi-
traw, co było motywem nowym w twórczości Michałowicza. Zapowiedzią
71
podaje, że ,,wizerunek arcybiskupa z alabastru, rżnięty" umieszczo-
ny był ,,pomiędzy dwoma kolumnami z czerwonego marmuru". Chodzi-
ło więc tylko o ustalenie wysokości kolumn i proporcji całego nagrobka,
co zresztą było o tyle łatwe, że wysokość dolnej części można już było
ściśle obliczyć, wysokość górnej ograniczona była wymiarami wnęki,
w której był umieszczony nagrobek.
Trudności przedstawiała sprawa ukształtowania i opracowania niszy
grobowej. Wśród licznie zachowanych w lapidarium arkadyjskim więk-
szych i mniejszych fragmentów łuków, nie było ani jednego, którego pro-
mień mógłby odpowiadać rozmiarom wnęki dość ściśle określonej roz-
stępem kolumn ustawionych u wezgłowia i u stóp płyty nagrobnej. Brak
tego tak ważnego elementu przy licznie zachowanych innych fragmen-
tach narzucił potrzebę rozważenia innych możliwości kompozycyjnych
Rl/c. 60. Pi^/ta reaesansotua z herbem Gozdama ta karbasza, Arkadia.
tej części nagrobka, zawsze w oparciu o niewątpliwy wzór, jakim był
dla nagrobka łowickiego nagrobek Padniewskiego. Z pomocą przyszły tu-
taj iluzjonistyczne płaskorzeźby, które swą sztuczną perspektywą miały
wywołać wrażenie głębi, mogły więc z powodzeniem zastąpić motyw dwu-
nałęcza nagrobka Padniewskiego. Figura zmarłego umieszczona więc była
w prostokącie niszy, obramionej parą kolumn, podtrzymujących archi-
traw, co było motywem nowym w twórczości Michałowicza. Zapowiedzią
71