WITOLD KIESZKOWSKI
Rpc. 76. Nagrobek Jana Leżpńskiego to Chełmie (r. 1573).
m.in. Bernardino Zanobi di Gianoti Rzymianin który mógłby tu nas
bardziej interesować. Pozostawaliby więc tylko dwaj artyści, o których
życih i pracach mamy dokładniejsze wiadomości: Jan Maria Padovano
i Jan Serafin ze Sieny
Wyraźne wpływy twórczości Padovana, zwłaszcza w traktowaniu
figur nagrobkowych, zwracają przede wszystkim uwagę na tego mistrza.
^ A. A. D. nt. Kr. Aduoc. Crac. 136, s. 122, publ. u Ptaśnika, Cracouia artificnm,
Kraków, 1936, t. II, 1039.
"" Jedyny raz wymieniony jest z podwójnym imieniem pod datą 17. XI. 1547 r.
w rachunkach królewskich w rubryce: „E;rposita pectutiarttm pro edkficMS (7) mnratis
et Ligneis Vilne?tsis". W zapisce: „Joanni .Serafini de Eena Mnratoris M. R. Italo
ad rationent iabori..." (A. G. A. D. Rach. Król. 137, f. 370).
92
Rpc. 76. Nagrobek Jana Leżpńskiego to Chełmie (r. 1573).
m.in. Bernardino Zanobi di Gianoti Rzymianin który mógłby tu nas
bardziej interesować. Pozostawaliby więc tylko dwaj artyści, o których
życih i pracach mamy dokładniejsze wiadomości: Jan Maria Padovano
i Jan Serafin ze Sieny
Wyraźne wpływy twórczości Padovana, zwłaszcza w traktowaniu
figur nagrobkowych, zwracają przede wszystkim uwagę na tego mistrza.
^ A. A. D. nt. Kr. Aduoc. Crac. 136, s. 122, publ. u Ptaśnika, Cracouia artificnm,
Kraków, 1936, t. II, 1039.
"" Jedyny raz wymieniony jest z podwójnym imieniem pod datą 17. XI. 1547 r.
w rachunkach królewskich w rubryce: „E;rposita pectutiarttm pro edkficMS (7) mnratis
et Ligneis Vilne?tsis". W zapisce: „Joanni .Serafini de Eena Mnratoris M. R. Italo
ad rationent iabori..." (A. G. A. D. Rach. Król. 137, f. 370).
92