Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (12.1950)

MALARSTWO DWORSKIE W DOBIE WŁADYSŁAWA IV

,,d' apres Rubens" świadczy, iż doceniano zarówno jego wartość
artystyczną jak ikonograficzną, z której mógł korzystać Bacciarelli.
Jeśli chodzi o schemat kompozycyjny w danym obrazie, to jest on
niezwykle rozpowszechniony w tym czasie, tak jak powszechne jest,
zwłaszcza w Polsce, zamiłowanie do drobiazgowego traktowania szcze-
gółów kostiumowych. Jak już mówiłem, traktowanie modelu do kolan
nie musiało być regułą, a zresztą w danym wypadku widać, iż obraz,
obecnie owalny, był niegdyś ośmioboczny. Zupełnie słuszna jest uwaga
Walickiego o właściwej Stroblowi ,,dwoistości", ale właśnie to zjawisko
w danym wypadku nie występuje. Twarz króla zupełnie bezmyślna, po-


Rl/c. 34. Pieter Soutman, Portret Zt/gmunta III, Pinakoteka to Monachium

189