Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (12.1950)

Rr/c. 1. J. Tatarkiewicz, Medatiołrg z giotoami Ca?roug i Tkoruaidseua.

STANISŁAW LORENTZ
O IMPORTACH RZEŹB Z WŁOCH DO POLSKI
W PIERWSZEJ POŁOWIE XIX W. I O THORVALDSENIE

Jedną zaledwie większą rzeźbę wykonał na zamówienie z Polski
Antonio Canova: młodego Henryka Lubomirskiego, jako amora wspartego
na łuku (Muzeum w Łańcucie). Próbował wprawdzie Stanisław August
Poniatowski zainteresować go pomysłem grupy, przedstawiającej Wenerę
i Adonisa, zakomunikowanym artyście przez Eacciarellego w Rzymie
w r. 1787, ale — choć Canova pracował już nawet nad jej szkicem -— za_
mówienie z niewiadomych powodów ,nie zostało zrealizowane \
O replice ,,Hebe" w zbiorach Stanisława Augusta, która znajdowała
się w pałacu łazienkowskim, brak bliższych wiadomości. Nie wiemy też,
jaką drogą dostała się do Polski replika czy kopia ,,Tancerki" z r. 1809,
obecnie należąca do zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie.
Znalazła się w Polsce i pozostawała tu przez lat kilkadziesiąt inna
jeszcze wielka rzeźba Canovy: pierwszy egzemplarz Perseusza, zakupiony
w r. 1804 w Rzymie przez Jana Feliksa Tarnowskiego i żonę jego, Walerię
ze Stroynowskich, a w końcu w. XIX sprzedany przez ich spadkobierców
do Ameryki
* T. Mańkowski, Rzeźby zbioru StarŁistaiua Augusta, Kraków 1948, s. 80—81.
- T. Szpadkowski, Perseusz Kanowy, Tggodnik .IRustroa.;aug, 1860, II, s. 499.
S. Lorentz, Polskie badania archeologiczne w okresie wczesnego klasycyzmu, War-
szawa. 1949, Biblioteka Meandra, t. 10, s. 126—128.

19

289