DOI article:
Lorentz, Stanisław: O importach rzeźb z Włoch do Polski w pierwszej połowie XIX w.i.o Thorvaldsenie
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.34476#0313
O IMPORTACH RZEŹB Z WŁOCH DO POLSKI
Rt/c. 7. B. Thorualdsew,. PołwRk Włodzimierza Potockiego tu katedrze krakotoskiej
(tuidok przed r. 1900).
ków, o wykonanie pomnika grobowego Potocka, rysowniczka-amatorka
o wielkich ambicjach artystycznych, przedstawiła Thorvaldsenowi własną
koncepcję pomnika, charakteryzując osobę zmarłego jako wybitnego żoł-
nierza, obywatela bez skazy, przykładnego męża i ojca, mężczyznę wspa-
niałej budowy, obdarzonego wszelkimi zaletami, po których kraj mógł
spodziewać się w nim bohatera. Według jej pomysłu pomnik miałby być
zwieńczony przez grupę dwóch figur, z których jedna wyobrażałaby pięk-
nego młodzieńca w heroicznej postawie, niezupełnie obnażonego, ale
w lekkim tylko odzieniu, uzbrojonego na sposób antyczny. Druga figura
przedstawiać miała ojczyznę Potockiego, czyli Polskę, z wyrazem cier-
pienia obejmującą go po raz ostatni przed zejściem do grobu. Polska mia-
łaby być wspaniałą postacią kobiecą, udrapowaną na podobieństwo Ju-
nony. Potocki powinienby być przedstawiony na przeciw postaci Polski,
z jedną nogą na stopniu, w momencie zstępowania do grobu. Polska jedną
ręką wrzuca gałąź wawrzynu do grobu, drugą — zdaje się przyrzekać
mu nieśmiertelność. Orzeł z rozpostartymi skrzydłami u jej stóp wydaje
okrzyk przerażenia i zdaje się przeciwstawiać odejściu bohatera. Dla za-
Tamże, teka 4. o. * ..........
299
Rt/c. 7. B. Thorualdsew,. PołwRk Włodzimierza Potockiego tu katedrze krakotoskiej
(tuidok przed r. 1900).
ków, o wykonanie pomnika grobowego Potocka, rysowniczka-amatorka
o wielkich ambicjach artystycznych, przedstawiła Thorvaldsenowi własną
koncepcję pomnika, charakteryzując osobę zmarłego jako wybitnego żoł-
nierza, obywatela bez skazy, przykładnego męża i ojca, mężczyznę wspa-
niałej budowy, obdarzonego wszelkimi zaletami, po których kraj mógł
spodziewać się w nim bohatera. Według jej pomysłu pomnik miałby być
zwieńczony przez grupę dwóch figur, z których jedna wyobrażałaby pięk-
nego młodzieńca w heroicznej postawie, niezupełnie obnażonego, ale
w lekkim tylko odzieniu, uzbrojonego na sposób antyczny. Druga figura
przedstawiać miała ojczyznę Potockiego, czyli Polskę, z wyrazem cier-
pienia obejmującą go po raz ostatni przed zejściem do grobu. Polska mia-
łaby być wspaniałą postacią kobiecą, udrapowaną na podobieństwo Ju-
nony. Potocki powinienby być przedstawiony na przeciw postaci Polski,
z jedną nogą na stopniu, w momencie zstępowania do grobu. Polska jedną
ręką wrzuca gałąź wawrzynu do grobu, drugą — zdaje się przyrzekać
mu nieśmiertelność. Orzeł z rozpostartymi skrzydłami u jej stóp wydaje
okrzyk przerażenia i zdaje się przeciwstawiać odejściu bohatera. Dla za-
Tamże, teka 4. o. * ..........
299