Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (13.1951)

Z DZIEJÓW KORECKIEJ MANUFAKTURY CERAMICZNEJ

et tous vos amis; si vous etes en efait decide je vous mettrai en rapport direct, avec
le Prince et ferai tuot ce qui dependra de moi pour vous etre utile. Soyez persuade
que si je desire repondre a la confiance de Monsieur le P-ce Czartoryski, je desire
qu’un Frangais qui se sera expatrie trouva son bonheur et sa fortune.
Je l’honneur de vous saluer“ 13. I.
Chanou rozpoczął dość długie pertraktacje, trwające blisko pół roku.
W nich sprecyzował swoje żądania, a to: roczna pensja 1000 dukatów,
2% od sprzedaży wyrobów, kontrakt na lat 6, sprowadzenie z Francji
niezbędnych materiałów (głównie farby), potrzebnych przy fabrykacji.
Podane warunki wydały się Czartoryskiemu wygórowane, zwłaszcza że
Chanou miał kierować tylko fabryką porcelany, gdyż w międzyczasie
książę zaangażował już osobnego dyrektora do fabryki fajansu (zdaje się
od razu Petiona). Jednak zdecydował się zaangażować pana Chanou, ,,gdyż
lubo na tej fabryce porcelanowej zapewne tyle zysku nie będę miał co na
fajansowej, wszelako z wielu i różnych powodów wypada mi koniecznie
zachować tu w Korcu tę fabrykę porcelanową, a mając już ją zachować,
chcę ją mieć jak najdoskonalszą, aby nie tylko żadnego nie przyniosła
13 Jest to brulion w Bibl. Szkoły Gł. Handlowej. Ortografia została zachowana
niezmieniona. Wspomniani w liście: Franciszek Meyer w r. 1795 jeden z trzech
dyrektorów fabryki w Sevres i Aleksander Brongniart v. Brogniart od r. 1800 jedyny
dyrektor tejże fabryki.


II. 2. Filiżanka porcelanowa ze spodkiem. Monogram oraz sylwetka Tadeusza
Kościuszki. Korzec 1790—1796. Muz. Nar. w Warsz., nr inw. 47062. (Fot. Muz. Nar.
w Warsz.)

171