Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (16.1954)

MIROSŁAWA CHAMCÓWNA


II. 1. Dominik Estreicher, autoportret. Wł. K. Estreichera. (Fot. W. Gumula)

i wzajemnej między panami magistrami malar-
skiego kunsztu przyjaźni i miłości wielmożny j. ks.
rektor powagą urzędu swojego rektorskiego teraz
i na potem będącego t.j. swoim i na potem będą-
cych rektorów nakazuje: 1) aby panowie magistro-
wie kunsztu malarskiego, którzy w malowaniu
obrazów, lanczawtów [!] kopersztychów i tym po-
dobnych inwencyj mają biegłość i doskonałość tąż
samą sztuką i robotą, aby się bawili i nią się kon-
tentowali, którzy zaś robotę złocenia i chińszczyznę
praktykować umieją tąż samą sztuką aby się ba-

wili i nią się kontentowali do inszej nie rzucając
się, którzy zaś naostatek tylko do samej roboty
klijowanej są sposobni żadnej innej podejmować
się nie powinni pod grzywnami niżej opisanymi,
chyba, żeby który magister kunsztu malarskiego
był tej doskonałości i w każdej z tych sztuk był
perfekt i miał na to od kongregacji testimonium,
albo za konsensem kongregacji miałby czeladź w
takich sztukach biegłą, albo inszych w tej sztuce
biegłych do siebie przybierał magistrów, taki od
grzywien niżej opisanych ma być wolnym”.

216