Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (17.1955)

RENESANSOWE NAGROBKI PIĘTROWE W POLSCE


II. 25. Nagrobek Janusza i Anny Przeclawskich, dawniej w Chojnicy koło Poznania,
obecnie w katedrze w Poznaniu. (Fot. zb. Woj. Urz. Kons. w Poznaniu)

schematu całości tkwi zarówno sansovinowski układ
pomnika nagrobnego, jak i dawniejsze wzory miej-
scowe kaplicy Zygmuntowskiej i wielkich trój osio-
wych nagrobków Padovana i Canavesiego. Charakte-
rystyczne jest tu zamknięcie wnękli środkowej lukiem
półkolistym. Pagaczewski42 43 wskazuje na ogół słusznie
nie tylko na pochodzenie tego motywu od Michało-
42 Pagaczewski J., jw., s. 53.
43 Chmarzyński G. w podręczniku Sztuka polska

wieża, ale uważa go za tego, który utorował drogę
nagrobkom o motywie kolumnowego portalu z niszą
półkolistą i pełnoplastyczną figurą zmarłego; motyw
ten ma jednak nieco szerszą genealogię. Grupę tej,
„autonomicznie polskiej, późnorenesansowej rzeźby1143
zapoczątkowuje w Krakowie po r. 1583 nagrobek Pro-
spera Prowany w tamtejszym kościele Dominikanów,

czasów nowożytnych, jw., w rozdziale Rzeźba w la-
tach 1580—1650, s. 193.

31