Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (18.1956)

NAGROBKI KRYSKICH W DROBINIE


II. 15. Postać Małgorzaty Kryskiej na nagrobku w Drobinie
(Fot. M. Korpydłowski, zb. PIS)

menty dekoracyjne znajdą się później w dziełach Santi
Gucciego i jego warsztatu, ale za mało znany nam jest
dorobek tego rzeźbiarza przed r. 1570. Lecz równo-
cześnie trzeba sobie zdać sprawę, że fundator nagrob-
ka będący stale na usługach królów polskich, korzy-
stał zapewne z usług związanych z dworem królew-
skim łapicidów. Analiza nagrobka zresztą dowodzi, że
działało przy wykonywaniu co najmniej dwóch ludzi:
architekt-dekorator oraz rzeźbiarz figur. Gdy rozpo-
znanie twórcy figur zostawiłabym jeszcze jako sprawę
otwartą, to architekturę i dekorację nagrobka zwią-

załabym z działalnością nieznanego warsztatu rzeźbiar-
skiego w Krakowie, z którym stykał się Santi Gucci.
6. Fundator renesansowego nagrobka dla rodziców
i brata, Stanisław Kryski, wyraził prawdopodobnie
życzenie, aby mu po śmierci wystawiono podobny
nagrobek. Od momentu jego śmierci, która nastąpiła
w r. 1595, aż do chwili wystawienia nagrobka upłynę-
ło kilkanaście lat, które do gruntu zmieniły mental-
ność szlachecką i poglądy estetyczne na sztukę. Na-
grobek postawił dla rodziców i braci ok. r. 1609—1613
syn Stanisława, również Wojciech, figurujący na pom-
niku jako kasztelan sierpski, którą to godność w tych

21