ALEKSANDER GIERYMSKI


11. 3. Jean-Louis Meissonier, „Les amateurs de peinture", 1860 r. Musee d 'Orsay, Paryż
Ul. 3: Jean-Louis Meissonier, „Les amateurs de peinture", 1860, Musee d 'Orsay, Paris

Louis-Ernesta Meissoniera, jak również Jean-Lćon Gćrome'a,
podziwiane, wystawiane i wysoko cenione w kręgu monachij-
skim znajdowało tam wielu wielbicieli, także wśród polskich
młodych twórców, nierzadko kopiujących ich prace. Gerome i
Meissonier uważani są dziś [za] gwiazdy pierwszorzędne... pisał
w 1870 r. Maksymilian Gierymski8. Sam Aleksander w liście z
Paryża jeszcze w 1891 r. stwierdzał: Cieszę się, że rozumieją tutaj
Meissoniera, oddali mu po śmierci co mu się należy...
Inspirację malarzy francuskich i ich historyzowanych ko-
stiumowych kompozycji z ubiegłego wieku podjął w 1869 r.
Maksymilian przygotowując na I Międzynarodową Wystawę
Sztuki w Monachium obraz, ale o polskim temacie zaczerpnię-

tym z Pamiętników J. Kitowicza: Pojedynek Tarły z Poniato-
wskim. W latach późniejszych, poczynając od 1871 r. rozwijał
już własną koncepcję historyzmu epoki w zopfowych polowa-
niach, łącząc dekoracyjne sceny kostiumowe z pasją i wrażliwo-
ścią pejzażysty10.
Aleksander w 1869 r. maluje pierwszy kostiumowy obraz
Scena z czasów rokoka (por. wyżej) znany obecnie również
tylko z opisu prasowego, ze sceną rozmowy dwóch panów we
frakach i perukach na schodach tarasu w ogrodzie. W swej
późniejszej twórczości w kręgu renesansyzmu epoki i włas-
nych studiów nad dawnym malarstwem włoskim malował wer-
sje Sjesty włoskiej, Pazia florenckiego i kilka innych kompozycji,

69