DOI Artikel:
Witkowicz, Andrzej: Ks. Bolesław Przybyszewski: (1908-2001)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.49518#0270
260
In Memoriam
- zwyczajnym tejże uczelni. Od 1971 r. pełnił funk-
cję przewodniczącego Sekcji Historii Sztuki przy
Komisji Episkopatu Polski do Spraw Nauki Katolic-
kiej, a w latach 1973-1977 prezesa Polskiego Towa-
rzystwa Teologicznego. Równocześnie wykładał
w licznych seminariach diecezjalnych i zakonnych,
najdłużej - 25 lat - u bernardynów w Kalwarii Ze-
brzydowskiej. Choć w 1988 r. przeszedł na emerytu-
rę, jednak nie zaprzestał pracy naukowej, poświęcając
się przygotowaniu licznych rozpraw z zakresu historii
sztuki, teologii i historii.
Najważniejszym osiągnięciem naukowym ks.
Bolesława Przybyszewskiego było przygotowanie
i opracowanie kilkunastu tomów źródeł, publikowa-
nych zasadniczo w dwóch seriach wydawniczych.
Pierwsza z nich nosiła tytuł Wypisy źródłowe do
dziejów Wawelu z archiwaliów kapitulnych i kurial-
nych krakowskich. Ks. Przybyszewski, zachęcony
w latach pięćdziesiątych XX w. przez ówczesnego
dyrektora Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawe-
lu, prof. Jerzego Szabłowskiego, z iście benedyktyń-
ską pracowitością przystąpił do przygotowania tej
edycji, której pierwszy wolumin, obejmujący lata
1440-1500 ukazał się jako trzeci tom Źródeł do dzie-
jów Wawelu w 1960 r. Pięć lat później ujrzał światło
dzienne materiał za lata 1501-1515, wydany jako
tom czwarty wawelskich Źródeł, a po kolejnych pię-
ciu latach, tom piąty, obejmujący czas 1516-1525 r.
Następne tomy opublikowano dopiero w latach
osiemdziesiątych ubiegłego wieku. I tak tom jedena-
sty wydano w czterech częściach: pierwszą w 1984
r., obejmującą lata 1526-1529, drugą w 1986 r. za
okres 1530-1533, a trzecią w 1987 r. z materiałem
za lata 1534-1535. Jeszcze w 1985 r. ukazał się jako
czwarta część tegoż tomu słownik Artystów i rze-
mieślników krakowskich w latach 1526-1535. Tom
dwunasty, zaplanowany przez Wydawcę jako ostat-
ni, podzielono na pięć części. Pierwsza z nich ujrza-
ła światło dzienne w 1989 r. i zawierała materiał za
lata 1536-1538, druga, dwa lata później - za okres
1539-1541, trzecia w 1997 r., objęła lata 1542-1545,
a dwie pozostałe, za lata 1546-1550, są w druku.
Oprócz wielkiej serii Wypisów, ukazały się dwa
osobne tomy wawelskich materiałów źródłowych.
Pierwszy z nich, wydany w 1991 r., jako XIII tom
Źródeł do dziejów Wawelu, przygotowany wespół z
wieloletnim redaktorem prac ks. Przybyszewskiego,
Antonim Franaszkiem, dotyczył Kaplicy Zygmun-
towskiej i zawierał materiały z lat 1517-1977. Dru-
gi, zatytułowany Fabrica Ecclesiae Cracoviensis,
prezentował archiwalia do dziejów katedry krakow-
skiej w XVIII w. i został wydany w 1993 r., j ako tom
XIV wawelskich Źródeł. Wydawca pierwotnie za-
mierzał dopełnić ten wolumin życiorysami osiemna-
stowiecznych kanoników wawelskich i opisem
przemian w katedrze w tamtym stuleciu, ostatecznie
jednak zamysł ten uległ modyfikacji. Jeszcze w 1994
r. opublikował na łamach „Studiów Waweliana” jako
aneks do artykułu Antoniego Franaszka o robotach
konserwatorskich w latach 1891-1894, wybór archi-
waliów dotyczących Kaplicy Zygmuntowskiej: Tek-
sty z Archiwum Krakowskiej Kapituły Metropolitalnej
w Krakowie.
Druga seria edytorska ks. Przybyszewskiego na-
wiązywała do wydawnictwa źródłowego Jana Pta-
śnika i Mariana Friedberga, nosząc tytuł Cracovia
artificum. Supplementa. Dotychczas ukazało się
sześć tomów tego wydawnictwa. Pierwszy z nich,
z roku 1985, nosił podtytuł Teksty źródłowe do dzie-
jów kultury i sztuki z najdawniejszych oficjaliów
krakowskich i obejmował lata 1410-1412 i 1421-
1424. Trzy lata później ukazał się tom Tekstów źró-
dłowych do dziejów kultury i sztuki z archiwaliów
kurialnych i kapitulnych w Krakowie, obejmujący
lata 1433-1440. Duże znaczenie dla nauki miał ko-
lejny tom, wydany w 1990 r., dotyczący Krakow-
skiego środowiska artystycznego czasów Wita
Stwosza. W następnych latach ukazały się kolejne
woluminy, noszące podtytuł Teksty źródłowe do
dziejów kultury i sztuki z archiwaliów kurialnych
i kapitulnych w Krakowie. 1 tak w roku 1993 wydano
źródła z lat 1441-1450, w 2000 r. z lat 1462-1475,
a rok później z lat 1451-1460. Ostatnia część obejmu-
jąca lata 1476-1486 pozostaje w diuku w Polskiej
Akademii Umiejętności.
In Memoriam
- zwyczajnym tejże uczelni. Od 1971 r. pełnił funk-
cję przewodniczącego Sekcji Historii Sztuki przy
Komisji Episkopatu Polski do Spraw Nauki Katolic-
kiej, a w latach 1973-1977 prezesa Polskiego Towa-
rzystwa Teologicznego. Równocześnie wykładał
w licznych seminariach diecezjalnych i zakonnych,
najdłużej - 25 lat - u bernardynów w Kalwarii Ze-
brzydowskiej. Choć w 1988 r. przeszedł na emerytu-
rę, jednak nie zaprzestał pracy naukowej, poświęcając
się przygotowaniu licznych rozpraw z zakresu historii
sztuki, teologii i historii.
Najważniejszym osiągnięciem naukowym ks.
Bolesława Przybyszewskiego było przygotowanie
i opracowanie kilkunastu tomów źródeł, publikowa-
nych zasadniczo w dwóch seriach wydawniczych.
Pierwsza z nich nosiła tytuł Wypisy źródłowe do
dziejów Wawelu z archiwaliów kapitulnych i kurial-
nych krakowskich. Ks. Przybyszewski, zachęcony
w latach pięćdziesiątych XX w. przez ówczesnego
dyrektora Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawe-
lu, prof. Jerzego Szabłowskiego, z iście benedyktyń-
ską pracowitością przystąpił do przygotowania tej
edycji, której pierwszy wolumin, obejmujący lata
1440-1500 ukazał się jako trzeci tom Źródeł do dzie-
jów Wawelu w 1960 r. Pięć lat później ujrzał światło
dzienne materiał za lata 1501-1515, wydany jako
tom czwarty wawelskich Źródeł, a po kolejnych pię-
ciu latach, tom piąty, obejmujący czas 1516-1525 r.
Następne tomy opublikowano dopiero w latach
osiemdziesiątych ubiegłego wieku. I tak tom jedena-
sty wydano w czterech częściach: pierwszą w 1984
r., obejmującą lata 1526-1529, drugą w 1986 r. za
okres 1530-1533, a trzecią w 1987 r. z materiałem
za lata 1534-1535. Jeszcze w 1985 r. ukazał się jako
czwarta część tegoż tomu słownik Artystów i rze-
mieślników krakowskich w latach 1526-1535. Tom
dwunasty, zaplanowany przez Wydawcę jako ostat-
ni, podzielono na pięć części. Pierwsza z nich ujrza-
ła światło dzienne w 1989 r. i zawierała materiał za
lata 1536-1538, druga, dwa lata później - za okres
1539-1541, trzecia w 1997 r., objęła lata 1542-1545,
a dwie pozostałe, za lata 1546-1550, są w druku.
Oprócz wielkiej serii Wypisów, ukazały się dwa
osobne tomy wawelskich materiałów źródłowych.
Pierwszy z nich, wydany w 1991 r., jako XIII tom
Źródeł do dziejów Wawelu, przygotowany wespół z
wieloletnim redaktorem prac ks. Przybyszewskiego,
Antonim Franaszkiem, dotyczył Kaplicy Zygmun-
towskiej i zawierał materiały z lat 1517-1977. Dru-
gi, zatytułowany Fabrica Ecclesiae Cracoviensis,
prezentował archiwalia do dziejów katedry krakow-
skiej w XVIII w. i został wydany w 1993 r., j ako tom
XIV wawelskich Źródeł. Wydawca pierwotnie za-
mierzał dopełnić ten wolumin życiorysami osiemna-
stowiecznych kanoników wawelskich i opisem
przemian w katedrze w tamtym stuleciu, ostatecznie
jednak zamysł ten uległ modyfikacji. Jeszcze w 1994
r. opublikował na łamach „Studiów Waweliana” jako
aneks do artykułu Antoniego Franaszka o robotach
konserwatorskich w latach 1891-1894, wybór archi-
waliów dotyczących Kaplicy Zygmuntowskiej: Tek-
sty z Archiwum Krakowskiej Kapituły Metropolitalnej
w Krakowie.
Druga seria edytorska ks. Przybyszewskiego na-
wiązywała do wydawnictwa źródłowego Jana Pta-
śnika i Mariana Friedberga, nosząc tytuł Cracovia
artificum. Supplementa. Dotychczas ukazało się
sześć tomów tego wydawnictwa. Pierwszy z nich,
z roku 1985, nosił podtytuł Teksty źródłowe do dzie-
jów kultury i sztuki z najdawniejszych oficjaliów
krakowskich i obejmował lata 1410-1412 i 1421-
1424. Trzy lata później ukazał się tom Tekstów źró-
dłowych do dziejów kultury i sztuki z archiwaliów
kurialnych i kapitulnych w Krakowie, obejmujący
lata 1433-1440. Duże znaczenie dla nauki miał ko-
lejny tom, wydany w 1990 r., dotyczący Krakow-
skiego środowiska artystycznego czasów Wita
Stwosza. W następnych latach ukazały się kolejne
woluminy, noszące podtytuł Teksty źródłowe do
dziejów kultury i sztuki z archiwaliów kurialnych
i kapitulnych w Krakowie. 1 tak w roku 1993 wydano
źródła z lat 1441-1450, w 2000 r. z lat 1462-1475,
a rok później z lat 1451-1460. Ostatnia część obejmu-
jąca lata 1476-1486 pozostaje w diuku w Polskiej
Akademii Umiejętności.