Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (71.2009)

DENON A POLSKA I POLACY

121

J. EwzaósA DaugoaaaJ, Dominique
Vivant Denon otwiera grób Cyda i Chimeny,
o/.,g7, 7P77 /i MMYĆcHzztome-EecMycz;
Nt (ŻMC/Z/ZZ?, Z<2
www. wg<2. /z rz A Aa ///rago a o A Je a o a e z <7. Atar/


wstępnym rozpoznaniu, znawca dawnego malarstwa niderlandzkiego, zwrócił uwagę na
znajdujący się od 1473 r. w kościele Mariackim w Gdańsku tryptyk Hansa Memlinga
DsTńJecząy. Niemiecki badacz grabieży napoleońskich w Europie Paul Wescher pisał, że
Ty/ko Denon [...] no/eżycm ocenie io cEieio, noweiyaśń' wieJy ncńoc&iio nie zo
ćizieio Menr/ingo i S'krywoio ,S'ię go<7 n?Diyczngnr zóionczynr, go/ęciem ,, von Cyc A i na-
tychmiast 3 czerwca 1807 r., na podstawie wydanego w imieniu cesarza rozkazu przez
generała Jeana Rappa, zarekwirował dzieło. 6 czerwca 1807 r. Denon wystawił pokwito-
wanie na odbiór tryptyku, który w tym dniu po trzystu kilkudziesięciu latach po raz pierw-
szy opuścił kościół Mariacki w Gdańsku^. Dla Denona była to bardzo ważna zdobycz^.
Zaginione podczas ostatniej wojny dokumenty tyczące tej sprawy opublikował w 1916 r.
w swej pracy Paul Simson a za nim powtórzył Jan Białostocki^.
Jakiś czas po „wizycie" w Gdańsku, Denon odwiedził Elbląg, gdzie w tamtejszym
gimnazjum znalazł dla biblioteki cesarskiej liczne rękopisy oraz kolekcję medali^. Na-
stępnie ponownie udał się do Malborka, skąd poinformował intendenta generalnego Mu-
zeum Napoleona o postępach prac, donosząc mu listownie: wracam z D/ń/ggc, g<7z;'c
36 WESCHER, op. cit., s. 10i-102.
33 Jan BIAŁOSTOCKI, „'Sąd Ostateczny' Hansa Memlinga. Spostrzeżenia i analizy w oparciu o badania technologicz-
ne", Poczaz'A77z'Vorz'z óztałz, t. VIII, 1970, s. H; ostatnio ŻYGULSKJ, op. cit., s. 75.
3SGAEHTGENS, op. cit. s. 182.
'3 Paul SIMSON, Dzg PacłłAga Jes* "Jaag.sżea GgazcAA" aacA Daazzg ASTA/a/Zea Jer ÓZaJz Daazzg, 2), Danzig 1916,
s. 6; Jan BIAŁOSTOCKI, Ag,s' ArzanZzó /Jzazaazó. 7. Corpa^ & /a pezatare Jgy aaczeas* Pays'-T?a,s azerzJzoaaaA azz
pazazzeaze czecie. 9. Łe^ aza^ee^ & Po/ogag (GJaa^A, KraAow, RJr^zawaj. BruxeIIes. Centre National de Recherches
Primitifs Flamands, 1966, s. 114, dok. 19 i 20; zob. także Theodor HIRSH, Dze OAer-jyarrAzrcAe voa &-Marz'ea za
Daazzg, Danzig 1843, t. I, s. 428; Alfred von WOLZOGEN, dax PcAz'aAe/ly AacA/a^. PezJeZageJacAga Prze/g aaJ
JpAorzTazga, Berlin 1862, t. 2, s. 201; BIAŁOSTOCKI, op. cit., s. 11.
^ Informuje o tym Corre^oaJaagg..., t.1, s. 555, list 1550, Sekretarz generalny Muzeum Napoleona do konserwatorów
rękopisów w Bibliotece cesarskiej, 30 listopada 1808 r. cyt. Paaowze. Maaz zaszczyt aąrzeJzzc way źg zo^Zaaq przez
paaa Pta^^arZprzełazaae Jo azazeaaz /zczae ręłopzJy azysPaaeprzezpaaa Deaoaa w gzaraaz/aaz w P/A/z^ga w Pra^acA,
łtóre pozostawały w ręłacA arzęJazła, zarzq<7cy w PrasaeA HAcAoJazcA. Deaoa, zaazaz wy/ecAa/ Jo Azszpaazz, zoAo-
wz'qza^ azaze Jo Jostarezeaza zeA Paaoaz, proszę przeto, Paaowzg, Ayścze zecAczeA' nyzaaczyć osoAę, AZóra Ay szę z azazz
zapozaa^a z JostarczyAz Je Jo PzAAoZeAz cesarsAze/'.