Gotycka polichromia tympanonu portalu południowego kaplicy św. Anny
65
Plansza 2. Interpretacja XIV-wiecznej kolorystyki tympanonu oparta na wynikach badań
laboratoryjnych. Opracowanie planszy - Maria Poksińska i Tadeusz Jurkowlaniec, 2017
rzeźby). Charakterystyczna jest żółta szata Judasza. Architekturę podkreślono czerwienią
(il. 5). Jak wynika z badań próbek, tło strefy szczytowej tympanonu jest błękitne.
Dotychczasowe ustalenia pierwotnych kolorów polichromii płaskorzeźby zawarto
w Tabeli 1.
Przedstawiona kolorystyka tympanonu nie daje pełnego obrazu pierwotnego (XIV-
-wiecznego) opracowania jego powierzchni. Trudność w odtworzeniu pełnej gamy
kolorystycznej wynika głównie ze zniszczeń spowodowanych upływem czasu, odna-
wianiem portali w przeszłości (nowa kolorystyka) i szeroko zakrojonych prac konser-
watorskich prowadzonych głównie pod koniec XIX w.4 We fragmentarycznie
zachowanej polichromii stwierdzono na podstawie badań laboratoryjnych występowa-
nie do siedmiu warstw malarskich oraz ustalono, że w kolejnych przemalowaniach te
same fragmenty płaskorzeźby tympanonu uzyskiwały inne rozwiązania barwne. Ostat-
nie, XIX-wieczne przemalowanie oraz późniejsze retusze nie odpowiadają często XIV-
wiecznej kolorystyce tympanonu. Użyto wtedy farb nieodpornych na czynniki
4 JURKOWLANIEC, „Ze studiów nad portalami" jak przyp. 1, 2016, s. 46-70.
65
Plansza 2. Interpretacja XIV-wiecznej kolorystyki tympanonu oparta na wynikach badań
laboratoryjnych. Opracowanie planszy - Maria Poksińska i Tadeusz Jurkowlaniec, 2017
rzeźby). Charakterystyczna jest żółta szata Judasza. Architekturę podkreślono czerwienią
(il. 5). Jak wynika z badań próbek, tło strefy szczytowej tympanonu jest błękitne.
Dotychczasowe ustalenia pierwotnych kolorów polichromii płaskorzeźby zawarto
w Tabeli 1.
Przedstawiona kolorystyka tympanonu nie daje pełnego obrazu pierwotnego (XIV-
-wiecznego) opracowania jego powierzchni. Trudność w odtworzeniu pełnej gamy
kolorystycznej wynika głównie ze zniszczeń spowodowanych upływem czasu, odna-
wianiem portali w przeszłości (nowa kolorystyka) i szeroko zakrojonych prac konser-
watorskich prowadzonych głównie pod koniec XIX w.4 We fragmentarycznie
zachowanej polichromii stwierdzono na podstawie badań laboratoryjnych występowa-
nie do siedmiu warstw malarskich oraz ustalono, że w kolejnych przemalowaniach te
same fragmenty płaskorzeźby tympanonu uzyskiwały inne rozwiązania barwne. Ostat-
nie, XIX-wieczne przemalowanie oraz późniejsze retusze nie odpowiadają często XIV-
wiecznej kolorystyce tympanonu. Użyto wtedy farb nieodpornych na czynniki
4 JURKOWLANIEC, „Ze studiów nad portalami" jak przyp. 1, 2016, s. 46-70.