DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:Michałowski, Kazimierz: Wykopaliska w Edfu Kampania Roku 1938-1939
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.38698#0204
194
KAZIMIERZ MICHAŁOWSKI
(S)
22. Drugie targowisko w części połudn.-zachodniej miasta.
23. Atelier szklarza.
24. Seria statuetek terrakotowych Harpokratesa.
25. Posążek kamienny Dionizosa.
26. Liczne figurki i lampki z terrakoty.
VI. Epoka bizantyńska.
27. Ruiny zamczyska wraz z ulicą biegnącą wzdłuż muru i wychodzącą na
plac.
28. Kilka domostw wraz z liczną ceramiką.
29. Ostraka i fragmenty papyrusów.
VII. Epoka wczesno-arabska.
30. Cmentarzysko z IX w. po Chr. w obrębie miasta bizantyńskiego, opuszczo-
nego z końcem VII w. po Chr.
31. Naszyjniki i broń oraz inne przedmioty jak np. futerał pisarza itp. znale-
zione w grobach z tej epoki.
Pokłady arabsko-bizantyńskie zmuszeni byliśmy, po opracowaniu, usunąć
celem odkrycia ruin z epoki ptolemejsko-rzymskiej. Obecnie stan pozostawio-
nych przez nas ruin przedstawia, w głównej części, obraz miasta z okresu rzym-
skiego, przy czym wątki murów ptolemejskich pokryte są, w niektórych miejscach,
budowlami rzymskimi. Należało by więc poświęcić jeszcze jedną kampanię
wykopaliskową na zdjęcie budowli rzymskich, aby uzyskać jednolity plan z epoki
ptolemejskiej.
Jak w roku ubiegłym, tak i obecnie Egipski Service des Antiąuites w Kairze
udzielił nam zezwolenia na wywiezienie nieomal wszystkich cenniejszych za-
bytków, które rozdzieliliśmy pomiędzy nasz Uniwersytet i Muzeum Luwru.
Wypada podkreślić, że strona francuska zadowoliła się jedną skrzynią okazów,
które zostaną udostępnione publiczności paryskiej na oddzielnej wystawie
w Luwrze, z wyraźnym określeniem ich proweniencji tj. wykopalisk polsko-
francuskich.
W rezultacie wysłaliśmy do Warszawy 20 skrzyń zabytków w tym dwie
skrzynie czaszek przeznaczone dla Instytutu Antropologicznego Warszawskiego
Towarzystwa Naukowego.
Nasz wypróbowany przyjaciel Dyrektor Francuskiego Instytutu w Kairze
p. P. Jouguet i w tym roku ofiarował nam wiele b. cennych zabytków pocho-
dzących z własnych wykopalisk Instytutu. Jemu przede wszystkim a również
naszemu Charge d’affaires w Kairze p. Alfonsowi Kuli należy się nasza naj-
większa wdzięczność za nieustanną pomoc i opiekę, jaką darzyli naszą misję.
Wykopaliska nasze zwiedzili m. in. p. J. Mistler, przewodniczący Komisji spraw
KAZIMIERZ MICHAŁOWSKI
(S)
22. Drugie targowisko w części połudn.-zachodniej miasta.
23. Atelier szklarza.
24. Seria statuetek terrakotowych Harpokratesa.
25. Posążek kamienny Dionizosa.
26. Liczne figurki i lampki z terrakoty.
VI. Epoka bizantyńska.
27. Ruiny zamczyska wraz z ulicą biegnącą wzdłuż muru i wychodzącą na
plac.
28. Kilka domostw wraz z liczną ceramiką.
29. Ostraka i fragmenty papyrusów.
VII. Epoka wczesno-arabska.
30. Cmentarzysko z IX w. po Chr. w obrębie miasta bizantyńskiego, opuszczo-
nego z końcem VII w. po Chr.
31. Naszyjniki i broń oraz inne przedmioty jak np. futerał pisarza itp. znale-
zione w grobach z tej epoki.
Pokłady arabsko-bizantyńskie zmuszeni byliśmy, po opracowaniu, usunąć
celem odkrycia ruin z epoki ptolemejsko-rzymskiej. Obecnie stan pozostawio-
nych przez nas ruin przedstawia, w głównej części, obraz miasta z okresu rzym-
skiego, przy czym wątki murów ptolemejskich pokryte są, w niektórych miejscach,
budowlami rzymskimi. Należało by więc poświęcić jeszcze jedną kampanię
wykopaliskową na zdjęcie budowli rzymskich, aby uzyskać jednolity plan z epoki
ptolemejskiej.
Jak w roku ubiegłym, tak i obecnie Egipski Service des Antiąuites w Kairze
udzielił nam zezwolenia na wywiezienie nieomal wszystkich cenniejszych za-
bytków, które rozdzieliliśmy pomiędzy nasz Uniwersytet i Muzeum Luwru.
Wypada podkreślić, że strona francuska zadowoliła się jedną skrzynią okazów,
które zostaną udostępnione publiczności paryskiej na oddzielnej wystawie
w Luwrze, z wyraźnym określeniem ich proweniencji tj. wykopalisk polsko-
francuskich.
W rezultacie wysłaliśmy do Warszawy 20 skrzyń zabytków w tym dwie
skrzynie czaszek przeznaczone dla Instytutu Antropologicznego Warszawskiego
Towarzystwa Naukowego.
Nasz wypróbowany przyjaciel Dyrektor Francuskiego Instytutu w Kairze
p. P. Jouguet i w tym roku ofiarował nam wiele b. cennych zabytków pocho-
dzących z własnych wykopalisk Instytutu. Jemu przede wszystkim a również
naszemu Charge d’affaires w Kairze p. Alfonsowi Kuli należy się nasza naj-
większa wdzięczność za nieustanną pomoc i opiekę, jaką darzyli naszą misję.
Wykopaliska nasze zwiedzili m. in. p. J. Mistler, przewodniczący Komisji spraw