De Episcopor. Independentia tempore Cypriani &c. 219
§· II,
Huius consuetudinis origo. Quis fit fensus verbi
Paulini 1 Cor. VI, 4·
Notandum etiam est, quod, quamuis in
Nouo Testarnento nullus textus exstet, qui ex-
prcssis verbis Episcopos rerum saecularium iudi-
ces constituat, avgvstinvs tamen cxistimet,
Paulum prohibendo, ne quis negotium habens
aduersus alterum iudicio experiatur sub infideli-
bus , hoc ipsum eis reuera praecipere. Dicit,
enim [m] Confituit talibus cauffis Pcclesiasti-
cos adposolus cognitores , in foro prohibens
iurgare Chrijlianos. Et alibi: [mm] Quantum
attinet ad meum commodum , multo mallem per
fngulos dies certis horis , quantum in bene mo-
deratis monasteriis conftitutum eft , aliquid ma-
nibus operari j cateras horas habere ad le*
gendum & orandum., aut aliquid de diuinis lit-
teris agendum liberas y quam tumultuosssimas
perplexitates cauffiarum alienarum pati de ne-
gotiis soecularibus , vel iudicando dirimendis ,
vel interveniendo praecidendis : quibus nos mo-
leftiis affixit Plposiolus y non vtique suo , fed
eius , qui in eo loquebatur y arbitrio, quas ta-
men ipfum p erp effiam fui[fe non legimus. Quo
ipso Apostolum yninersis Christianis putat iniun-
gere, vt de iuis arbitros eligant, & hoc officium
consuetudine ad Episcopos deuolutum esse, quip-
pe qui propter ipsorum sapientiam & probitatem
ad id praestandum maxime essient ' idonei. Id
quod

[m] Aug. Serm. XXIV. in Psalm. CXIIX.
[mm] Id. de Oper, Monach. c. XXIX.