DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.51364#0030
de consuetudine irrationabili dicunt,alii inter vinecre legem
& abrogare distinguunt. Neutrum placet. Ego Cdnstanti-
no Chriitianismum introducenti, multa circa Politica&Ec-
clesiastica novanti, identidem occentam hanc suspicor can-
tilenam: contraujum longavum idejje. Ea occasione rescri-
ptam puto di&amiegem,istuminsensu: long^vi ustis tan-
tam non esie authoritatem,ut possit legem in statuMonarchi-
co s ut tunc erat) ab Imp. latam,aut rationem scilicetdivi-
no juri nixam,vince re. Quod autem consuetudinem legem
abrogare dixi, id minime ad desuetudinem s qux proprie
consuetudo non est} extendendum,V.Gr. cum non accidit
casus legis, vel si accidat quidem, at homines ea lege incasu
non utantur,certe lex inde non erit mutata, quoniam volun-
tas abrogandi exactibus docenda contrariis; qui tamen hic
desunt. Haec vera puto principia,ex quibus omnia circa hanc
materia ssuere videntur .Certe non opus est, quserere an mu-
lier etiam possit introducere consuetudinem? quod Barthol.
in 1.1 Jf.Jell.negat: An familia possit introducere consuetudi-
nem<j/e_> quo Boer. 28.1 j8. d-228. Quot adus requirantur:
quot anni :quot testes ad probandum: an doftori de consue-
tudine testanti sitcredendum ? (Ego aliquando ahnoso
rustco hac in re plus fidei habuerim s _) Quatenus consue-
tudo debeat esie rationabilis e quatenus requirat scientiam
& consensum Principis , quales introduci non possint.
Qux, ut puto, omnia ex superioribusgenuinis principiis
deducuntur,felicius quam copiosarum authoritatum cen-
tonibus firmantur. Hosquidesiderat, adeat Gail. 2. obj
4.1. Schneidevv. adlnfl.de Jure Naturali G. & C. Petez.
ad Tit. C. qua Jit longa confuetudo. Hahn. ad W esemb.
d. II. Myns. 6. obf.^. Hunn. in Encycl .p.t.lib. j^.cap.
xo.Klock. Nol^.consioi.Tsb.adG^.i.olfz i.&fq. &c.
MEDI-
& abrogare distinguunt. Neutrum placet. Ego Cdnstanti-
no Chriitianismum introducenti, multa circa Politica&Ec-
clesiastica novanti, identidem occentam hanc suspicor can-
tilenam: contraujum longavum idejje. Ea occasione rescri-
ptam puto di&amiegem,istuminsensu: long^vi ustis tan-
tam non esie authoritatem,ut possit legem in statuMonarchi-
co s ut tunc erat) ab Imp. latam,aut rationem scilicetdivi-
no juri nixam,vince re. Quod autem consuetudinem legem
abrogare dixi, id minime ad desuetudinem s qux proprie
consuetudo non est} extendendum,V.Gr. cum non accidit
casus legis, vel si accidat quidem, at homines ea lege incasu
non utantur,certe lex inde non erit mutata, quoniam volun-
tas abrogandi exactibus docenda contrariis; qui tamen hic
desunt. Haec vera puto principia,ex quibus omnia circa hanc
materia ssuere videntur .Certe non opus est, quserere an mu-
lier etiam possit introducere consuetudinem? quod Barthol.
in 1.1 Jf.Jell.negat: An familia possit introducere consuetudi-
nem<j/e_> quo Boer. 28.1 j8. d-228. Quot adus requirantur:
quot anni :quot testes ad probandum: an doftori de consue-
tudine testanti sitcredendum ? (Ego aliquando ahnoso
rustco hac in re plus fidei habuerim s _) Quatenus consue-
tudo debeat esie rationabilis e quatenus requirat scientiam
& consensum Principis , quales introduci non possint.
Qux, ut puto, omnia ex superioribusgenuinis principiis
deducuntur,felicius quam copiosarum authoritatum cen-
tonibus firmantur. Hosquidesiderat, adeat Gail. 2. obj
4.1. Schneidevv. adlnfl.de Jure Naturali G. & C. Petez.
ad Tit. C. qua Jit longa confuetudo. Hahn. ad W esemb.
d. II. Myns. 6. obf.^. Hunn. in Encycl .p.t.lib. j^.cap.
xo.Klock. Nol^.consioi.Tsb.adG^.i.olfz i.&fq. &c.
MEDI-