DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.43950#0083
P R IM I MoGV N T INI E P IS T O L JE. 71
accresccre credebam.:sed magis tu£ dilectionis beneuolentiam me-
minisse reor sententise Salomonis, qua dicit: Nemoliaris amico tuo ma- Pi.ou^
tum, cum ipfefiduciam habuerit inte. Et nun c credula cordis prxcordia
gelto de tu^ deuorionis perseuerantia Gratias tibi refero pro admi-
niculo diuinsscripturs, quod mihi benigne transmittere curalii:
idqueobsecro, vt quando potueris meadiuuare in membranis seri-
bendis,transmittas: & quodcunque mihi mandaueris,tibi nccessa-
rium in corporali solatio, libenter ac fideliter faciam; & licetloco-
rum spatio longe separemur, tamen Ipiritali chantate adunati si-
mus. Vale semper in Domino,mesqueparuitatis memor in tuis la-
ciis orationibus else digneris.
EPISTOLA LV1.
Er atri vnico atque amant iflimo N. H. It ima ancillarum s.
Dei in Chris to falutem.
Vid est,frater mi, quod tam longum tempus intermili-
sti?quod venire tardalli ? Quare non vis cogitare, quod
ego sola in hac terra,& nullus alius frater vifitet me, ne-
que propinquorum aliquis ad me veniat?& li ideo facis,
quia adhuc nihil potui,secundum quod mens tua diligenter voluis-
set, aliquid benefici; impendere, tamen charitatis atque affinitatis
iura,nu!lo alio suadente,aut mentem ruam murando,debes obliui-
sen O frater, 6 frater mi, cur potes mentem paruiratis mea? assiduo
moerore, ssetu atque tristitia die no&uque, charitatis tuxabscntia/frr*.
affligere ? Nonne pro certo scxs,quia viuentium omnium nullum
alium prxponc tux charitaci ? Ecce non posium omnia per litteras
tibi indicare. Iam ego certum teneo, quod tibi cura non est de mea
paruitate.
EPISTOLA LTA1.
Dileclijjima, atque amantifsimceforori^ <3 mihifincero charitatis
affeElu^eneranda^ Aldhelmvs lupplex^indigno Abbatis
‘vocabido, 7^; >, 7z' Dominofdlutem.
C.o q N O-
accresccre credebam.:sed magis tu£ dilectionis beneuolentiam me-
minisse reor sententise Salomonis, qua dicit: Nemoliaris amico tuo ma- Pi.ou^
tum, cum ipfefiduciam habuerit inte. Et nun c credula cordis prxcordia
gelto de tu^ deuorionis perseuerantia Gratias tibi refero pro admi-
niculo diuinsscripturs, quod mihi benigne transmittere curalii:
idqueobsecro, vt quando potueris meadiuuare in membranis seri-
bendis,transmittas: & quodcunque mihi mandaueris,tibi nccessa-
rium in corporali solatio, libenter ac fideliter faciam; & licetloco-
rum spatio longe separemur, tamen Ipiritali chantate adunati si-
mus. Vale semper in Domino,mesqueparuitatis memor in tuis la-
ciis orationibus else digneris.
EPISTOLA LV1.
Er atri vnico atque amant iflimo N. H. It ima ancillarum s.
Dei in Chris to falutem.
Vid est,frater mi, quod tam longum tempus intermili-
sti?quod venire tardalli ? Quare non vis cogitare, quod
ego sola in hac terra,& nullus alius frater vifitet me, ne-
que propinquorum aliquis ad me veniat?& li ideo facis,
quia adhuc nihil potui,secundum quod mens tua diligenter voluis-
set, aliquid benefici; impendere, tamen charitatis atque affinitatis
iura,nu!lo alio suadente,aut mentem ruam murando,debes obliui-
sen O frater, 6 frater mi, cur potes mentem paruiratis mea? assiduo
moerore, ssetu atque tristitia die no&uque, charitatis tuxabscntia/frr*.
affligere ? Nonne pro certo scxs,quia viuentium omnium nullum
alium prxponc tux charitaci ? Ecce non posium omnia per litteras
tibi indicare. Iam ego certum teneo, quod tibi cura non est de mea
paruitate.
EPISTOLA LTA1.
Dileclijjima, atque amantifsimceforori^ <3 mihifincero charitatis
affeElu^eneranda^ Aldhelmvs lupplex^indigno Abbatis
‘vocabido, 7^; >, 7z' Dominofdlutem.
C.o q N O-