DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.25365#0011
qua egent ad vi&um aut arrdclum parandum a divitibus
mutuam sumere ipsisque pro mutuatione aliquando quan-
tum volunt, nummos promittere. Hanc itaque actionem
Anstoteles non limplicitur dicit optabilem aut eligendam fid
tum cum agitur c. I §. 9.
§. IV. F.x hs ergo, quae hactenus dicta sunt, sequitur»
contractum .(upradicium non este verum, cum ratione pro-
mittentis sit invitus, invitum autem vim quandam supponat
& consenium impediat, qui tamen ad omnem contractum
ab utroque contrahente requiritur, nisi veri contractus na-
turam velis eversam. Propositiones autem quae definitio-
nem ingrediuntur & pertinent ad ellentiam vel subjecti vel
praedicati, quantum habeant roboris & hecertitatjs praeclare
docetur lib. 1. port. c.4. cujus loci explicationem nervosirtl-
mam petere licet ex AnalyL Porter. Philosophorum cele-
berrimorum hujus Acad. Regiomont. Dn. D. Zeidleri fato
beate defuncti p. 77. & seq. & quem Numen adhuc inter vivos
lumen Acad. sjdendidiiTimum diu conservet Dn. M. Andr.
Hedionis Log. &Phil. Prim. Profertorisp. 5:72. & ieqq. Non
itaque videtur mutuatarius ad id , quod ultra sortem pro-
misit solvendum teneri, pradertim cum fit contra mutui
naturam exigere aliquid velle siipra sortem. Mutuum enim
Philosophis & JCtis ut Sutholto Dissert. XIII. de Contract.
qui re ineuntur ad Tit. 17. lib. 3. Inrtit. ert contrarius, quo rem
sungtbtlem alicui damus utendam & absumendam, ut ex eodem
genere tantundem rejlituat. Quod enim in mutuo debeat
reddi tantundem, id dicit Sutholtus c. I.§. i8-adeo verum efi,
ut Ji quis decem mutuo dederit ed lege , ut undecim reddantur,
tamen ultra decem non nafcatur obligatio, neque amplius quam
decem, condici posjint l. rogaftiw. §. x. ff de reb. cred. quia re no»
poteft obligatio contrahi, nisi quatenus datum sit 31. si tibi 17. f£
lepadi, neque peti potejl tanquam ufiura,quia hac ex paclo m
P 2 co»~
mutuam sumere ipsisque pro mutuatione aliquando quan-
tum volunt, nummos promittere. Hanc itaque actionem
Anstoteles non limplicitur dicit optabilem aut eligendam fid
tum cum agitur c. I §. 9.
§. IV. F.x hs ergo, quae hactenus dicta sunt, sequitur»
contractum .(upradicium non este verum, cum ratione pro-
mittentis sit invitus, invitum autem vim quandam supponat
& consenium impediat, qui tamen ad omnem contractum
ab utroque contrahente requiritur, nisi veri contractus na-
turam velis eversam. Propositiones autem quae definitio-
nem ingrediuntur & pertinent ad ellentiam vel subjecti vel
praedicati, quantum habeant roboris & hecertitatjs praeclare
docetur lib. 1. port. c.4. cujus loci explicationem nervosirtl-
mam petere licet ex AnalyL Porter. Philosophorum cele-
berrimorum hujus Acad. Regiomont. Dn. D. Zeidleri fato
beate defuncti p. 77. & seq. & quem Numen adhuc inter vivos
lumen Acad. sjdendidiiTimum diu conservet Dn. M. Andr.
Hedionis Log. &Phil. Prim. Profertorisp. 5:72. & ieqq. Non
itaque videtur mutuatarius ad id , quod ultra sortem pro-
misit solvendum teneri, pradertim cum fit contra mutui
naturam exigere aliquid velle siipra sortem. Mutuum enim
Philosophis & JCtis ut Sutholto Dissert. XIII. de Contract.
qui re ineuntur ad Tit. 17. lib. 3. Inrtit. ert contrarius, quo rem
sungtbtlem alicui damus utendam & absumendam, ut ex eodem
genere tantundem rejlituat. Quod enim in mutuo debeat
reddi tantundem, id dicit Sutholtus c. I.§. i8-adeo verum efi,
ut Ji quis decem mutuo dederit ed lege , ut undecim reddantur,
tamen ultra decem non nafcatur obligatio, neque amplius quam
decem, condici posjint l. rogaftiw. §. x. ff de reb. cred. quia re no»
poteft obligatio contrahi, nisi quatenus datum sit 31. si tibi 17. f£
lepadi, neque peti potejl tanquam ufiura,quia hac ex paclo m
P 2 co»~