Hac instru&a, annum & lustris scptem adijcit vnum >
Tradidit hac animam yoce precante suam:
Tcmod6,Ti, Deus ,Vnvmhabeam, mca spesqj salusq;9
Nilcgo velterram, nilquc velastra moror.
Scu corpusmihideficiens,mensqueajgra fatiscat,
Pars tamcn cscordis semper, & aura, mci.
Dixit: & enanimam subito angelusexcipir assans,
Inquc poli cxccptam regna beata locat.
SicqueDEi fruiturnuncElisabetha Qji ete,
E l i s a b e sq> dcccns nomcn, vi omen, habet*
IV.
M. MARTINl SALVELDl
C A L £ N S I S.
kM A R 1 T V S loquitur.
AHqudcharafugis? cur linquissidamaritum?
Fidacomcs vitse, sirma columna domus,
Siccinedulcisabisconiunx, mca sola voluptas ?
Ncc tibi iam sobolis, nec tibi cura mei ?
En conccssa Dei nuper mihi munerc proles
Matcrni plorans ne&aris orat opem:
Quaquc potcst tc voce vocaktibi brachia tendit, ,
Et mea,clamat.,vbi es mammula dulcis: vbies?
Cajtcra tc soboles matrem dcsiderat vnam,
Parua cohors monitiscrudienda tuis.
Alloquijs mca quisrecreabitpe&ora blandis ?
AErumnisaderit quaeuc mcdela meis >
In mc nunc solum domus inclinata rccumbit,
Msesta domus viduo sarcina magna viro.
Cur