Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Brucker, Johann Jakob; Haid, Johann Jakob [Hrsg.]
Pinacotheca Scriptorvm Nostra Aetate Literis Illvstrivm: Exhibens Avctorvm Ervditionis Lavde Scriptisqve Celeberrimorvm, Qvi Hodie Vivvnt, Imagines Et Elogia. Vitas, Scripta, Literarvm Merita (Decas 5) — Augustæ Vindelicorum: Apud Jo. Jac. Haidium, 1746 [VD18 90782380]

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.49018#0039
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Kt, plures in eo sslioz bterarios educavisset, qui doAissmi sacerdotes evaserunt, a Oossno, cui
illa ssiccii iu docenda juventute probitas Lc peritia mire probabatur, ad Collegium I^ugenianum
traducrus ess, ut in eo quoque ingenii vire» explicaret, A juvene8 boni8 artibus A scientiis imbue-
^0" loco viro eruditissimo 65 de eruditionis partibus praeclare merendi cupiditate ssagranti
ampiiiiimus campus patuit - ingenii dotes adbibendi, ssdemque atque artis proessantiam in redlos
usus vertendi. Icitur novem annos in urbe Florentina principem catbedram tenuit, atque per id
tempus, mirum, quot 6c quanti ex ejus ludo , tanquam ex equo Inajano, juvenes prodierint do-
d^rina 6t pietate singulari eximii , qui A ipsi possea variis muneribus admoti catbedras passim orna-
verunt. Valde id excitavit ardorem lbiccii, ut quantum posset, praeclare de eo munere , quod
nobilissimorum bominum ingenia sormanda ei tradebat, mereri pergeret, quo pacsso plurium no-
bilium literatorum savorem L Aratiam iniit. Verum, quod plerumque evenire videmus , ut
crescente meritorum gloria crescat quoque invidia, doctissimus siccius expertus ess, qui a male-
seriatorum Sc ignorantium bominum genere dicteriis adpetitus ess. tzuod cum satis sequo <L tran-
quillo animo, ut res erat insolens Lt iniquissima , serre non posset , gravem atque diuturnum
morbum contraxit; cujus dolores Lt pericula cum tandem Xgre evasisset, laborioso buic Se per-
dMcili muneri nuntium misit, 6t ab invidiss pariter ssagessis, ac impedimentorum remoris, quse
mire ejus ssudiorum rationes turbabant, se liberavit.
In boc vero otio literario tantum abess ut otiosus esset diligentissmus ssiccii animus, ut
potius totum se, quas unice diligebat, literis Ora-cis immergeret, A buc omnem laborem atque
ssudium mira contentione reserret. Versataque tunc ejus diligentia ess non modo in scriptoribus
Or-ecis, quos nobi8 temporis injuria non eripuit, live t^pis essent vulgati, sive in amplissimis,
quas florentia babet, bibliotbecis deprebenderentur manu exarati: sed A omne illud animo com-
plexus ess, quod Vel ad bissoriam A antiquitates ejus gentis , tum ad artem criticam L literatu-
ram Orsocam omnem pertinet, A quX a nossrorum temporum viris docssissnnis unquam in me-
dium allata suerunt. ()uo id successu secerit, nulla alia e re disci inrelligique melius potess >
quam ex eo , quod ipsius 8alvinii admirationem meruerit, quam ille data ad ipsum epissola gra-
tulatoria , OrXce exarata, non sine amplissimis Nossri elogiis cessatus ess. ()ui cum ingravescen-
te senio de successore cogitaret, illo volente Lc probante sacssum ess, ut annuente jubenteque Coss
mo III. Lc plaudente omni literatorum cboro, vivo adbuc, at seni, 8alvinio in catbedra OroseL
Florentini l^ceifussiceretur, eo quod apud omnes conssaret, nonssneliorem, vel docssiorem ad boc
munus suscipiendum inveniri posse, nec alium sorte dari , qui vel majori OrDcX literaturar co-
gnitione , vel sinceriori ssde, resque juventutis eruditos promovendi ssudio, illi sacere satis posset.
Oocuit etiam eventus, vanam minime spem magnum ducem, Lt quotquot bene de novo pro,
sessore speraverant, de sslccio concepisse: ica enim se publicum dodlorem bacssenus praebuit, ut
dubium sst, plus ne gloria an utilitatis patrio; asserat? (Quanta enim nominis celebritas artium lits-
rarumque ssudiis parta apud omnis ess, tanta ejus ssdes indussria eminet, nec labori nec tem-
pori nec sibimet ipsi parcendi, ut ingeniis, quibus
de meliore luti ssnxit proecordia ssitan
proessantissiMX bumanitatis scientia; amorem sensumque ingenerare, scientiarum pomoeria promo-
vere queat, ssecsse quoque inter felicitates suas klorentia refert, quod pauci ssnt, qui se ssudiis
manciparunt, qui non Oraecis literis initiati sunt, pauci autem Oroece dodli ssnt, qui non omnem
ejus linguos indolem Lc naturam, L quascunque servat, divitias rite tenuerint. 8ane baud pa-
rum glorios l^lorentinD addit catalogus satis amplus discipulorum, qui ex ejus disciplina proludia
ad munera Lc dignitates promoti, A in praeclaris senatus literarii nominibus recenssti sunt, qui
Oroscam linguam tum veterem tum novam eo duce didicerunt; nam ipse bodiernam 6roseo-
rum linguam a CrLco quodam e Obio insula orto percepit, ssalem indicem ipse ssiccius in episso-
lis ad V. 0. ?etrum l^ogginium Lt ad eminentissrmum cardinalem (Quirinum contexuit.
I^eque contentus tamen elatissimus ssiccius, voce inssitutione de amplisscando CrVcss
lipgUD, antiquitatum criticesque ssudio bene meruisse ; scriptis quoque bas elegantias propagare
Lc augere ssuduit. Itaque vassam leclionis , quam possidet, copiam, A apparatum rerum ex opti-
mo scriptorum veterum recentiorum genere selectarum ad id adbibuit, ut doctissimis melete-
matibus ad bunc scopum collinearet. In quo veterum mentem securus ess , Idomerum omnis
eruditionis atque sapientiae fontem judicantium, neque esse partem eruditionis ullam ipse cen-
suit , cujus non luculenta in Oroecorum poetarum principe vessigia reperirentur. tzuN opinio il-
li persuasst, ut a pueritia ^laeonium vatem legeret, expenderet, illussraret. ()uo indesinenti
ssudio essecit, ut Idomerum super omnia poneret, inque eo illussrando omnem lostus operam
collocaret, adversus Ilomeromassigas eum defenderet, Lr juventuti assiduis versandum manibus
commendaret. I)e quo inssgni Ilomeri amore penes b,edtorem quidem esso judicium: illud ve-
ro fatendum ess , fuisse eum fontem observationum multarum eruditione commendandarum, ex
quibus ingenii dodb inceque ldiccianse elegantia abunde cognosci potess. Ljus ressimonjum baud
 
Annotationen