Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Brucker, Johann Jakob; Haid, Johann Jakob [Hrsg.]
Pinacotheca Scriptorvm Nostra Aetate Literis Illvstrivm: Exhibens Avctorvm Ervditionis Lavde Scriptisqve Celeberrimorvm, Qvi Hodie Vivvnt, Imagines Et Elogia. Vitas, Scripta, Literarvm Merita (Decas 10 Et Vltima) — Avgvstæ Vindelicorvm: Apud Jo. Jac. Haidium, 1755 [VD18 90782437]

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.49023#0037
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
tum ex frequentis qua frui vamburgi L ^mstelodami licuit,
conversatione profecerit. Neque tamen linguas occidentales ideo neglexit, sed Oallicre,
Iralicrs atque ^nglicos notitiam penitiorem atque usum fidi comparavit. statrios amplexibus
circa illud tempus redditus est , quo castigante manu divina pestis atrocitatem est exper-
ta. In qua tamen, tuente Lc servante numine, cum regno Vei augendo L inserviendo destina-
tus esset; strtus tecstusque evastt. Nam KegiomontanD ecclestD atque scbolos ornamentum futu-
rum , quod veus ipfe ba^enus paraverat, osquum erat, fervari quoque ad ufus futuros , L pu-
blicis conaminibus adesse successus exoptatissimos. vxbibito publico industria L eruditionis jam-
jam indies splendentis magis L eminentis specimine, dsss. publica <7e , ^dior. XXVII., i z.
scbolas juventuti literarum studia sequenti aperuit, L plerasque disciplinas, maxime vero pbilo-
Iogiam8. Ltvebraicas atque OrWcas1iteras,quDque ad notitiam rabbinicre atque ralmudicW literatu-
rss pertinent, tradidit, ea successus felicitate, ut baud pauci viri bodis docstissimi ex bis scbolis
prodierint, vundem vero in constidim quoque literario Le prostitit, qualem se in catbedra acade-
mica demonstraverat, vdidir enim circa idem tempus
Lt anno sequenre dissertationem: sS
in quibus jscriptionibus dodtrina varia atque multiplex, lecstio castigata pariter atque
abundans, cum judicandi sagacitate conjuncsta manifestum fecit, ubique stbi stmilsm esse (Euand-
rium , eventu id comprobante, cum alias bujus generis tracstationes postea cum orbe erudito com-
municaret , quas insta nominabimus, quarque argumenti singularitate, 6c tranandi soliditate
ica excellunt, ut ad earum lectionem secure lecstorem dimittere liceret, nisi raritas earum copiam
plerisque denegarer. (Quapropter plausum meruit consilium collecstorum, quibus
/og/rr.M 7l apud statavos editum, illamqueco//Mo-
--e/-r Venetiis vulgatam debemus, quo bas Nostri dissertationes ex parte sMogis istis inserusmnt.
Nempe boc potissimum modo vulgariores inrer eruditos, Lr utiliores fadtss sunt, Lt testimonium
exbibuere doctrinD singularis, qua commori editores , inscio audtors, scriptiones bas acads-
micas inlplendidis bis operibus contineri voluerunt.
()uod vero stecundre arbori, quos succi plena lreta propagine crescit, evenire videmus, ut
srudbrrs audiumno ferar judicundissimos, qui raro destderarisolent; idtzuandtianoe eruditioni simi-
liter accidisse fatendum est: quD cum abundans esset, 6r quotidie cresceret, frudtus mature de-
dit lostissimos. vjus occastonem suppeditavit annus clo Io ccXI V. exspirans, quo tempore Noster
a magistratu kalrLppolitano bibliotbecB publicos cnm peculiati instrudlione prssfecstus est. tzuod
non poruit non esse literarioe civitatis membris, quotquot lstegiomonti vivebant, prostcuum valde
acque jucundum , cum jussus esset, banc librorum optimorum farraginem in ordinem redigere, L
bibliocbecam communi usui aptatam cuncstis bibliopbilis aperire, quo padto ipse simul incremen-
ta docstrinss, quam possidebat, varios baud contemnenda est nacstus. Neque tamen ad boc unum
ejus sapientiam arque industriam providentia adbibuic. va enim portam aperienre fama de elegan-
tissima ejus eruditione , ad gl. mem. regis l^riderici Ouilebni rbronum penetravit, quo merito-
rum arbitro, at quanto 6c quam acuto justoque! boc anno tbeologioe extra ordinem docendos
provinciam accepit, (^uo docstrinos (^uandtianW teste cum majorem atque oequiorem ignoremus,
Non aberrabimus a meta, st ad bunc unum de eruditione Nostri, maxime sacra Lc tbeologica ju-
dicem provocaverimus, vrgo magnopere mirandum non est, illum, cum ex lege atque consue-
tudine academios doctoris sacrarum licerarum atque tbeologiss axiomate ornandus esset, isque,
quam maxime diligebat colebatque, academiamst.ostocbiensem elegisset, in qua summos in tbeo-
logia bonores capesserer, a venerando tbeologorum ordine , boc potissimum meritorum testimo-
nio commendatum esse, quod publicum programma exbibuit: publice se coram facie Vei atque
ecclesta; stne ullo partis studio testari, dignissimum omnino esse, cui bic bonor tribuatur. Id re
ipla demonstrare lacegitNoster, conscripta ex more dissertationeinaugurali tbeologica, quss tamen,
cum jam ex tabula publica promulgata esset, belli tumultu, qui tunc ingruebat, a condictu solen-
ni retardata , ipse vero audtor coadtus est per semestre vamburgum secedere. Nibil tamen ex
bac mora detrimenti vel Noster passus est, vel respublica literaria. Nam virorum doctissimorum,
quos Ilamburgum alebat, Fabricii, ^Volsti, ^inclcleri consuetudine Lcbibliorbecis, quaslplen-
didas possidebant usus, augendD eruditionis copios occastonem nactusestfaventissimam, solen-
dis disputationis conilidtus non. 8ept. anni clovccXV. moderante st. Xrake^vixio ,
ca-Er 7//, 20. plaudente academia stostockienst publice probavit,
qualem dodtorem potentem in scripturis Lc mysteria divina solide dodtum academia stegiomonta-
na esset nacsta. Nec defuit buic opinioni novus dodtor academicus, led duabus dissertationibus,
quibus ex lege academiss sacrum munus anno dovccXVI. auspicams est, ut sedem locumqus in
ordine tbeologorum obtineret,
disputando, eam omnibus luculenter non probavit modo , sed supera-
vit. (^onstrmavere banc de eo sententiam proeledtiones tbeologicse non stne auditorum frequen-
tia institutos, tum babitss vebtationes cbeologicD in fMogen controversiarum I?ecbtianam,
quibus
 
Annotationen