Bruno, Giordano: Acrotismus seu Rationes articulorum physicorum adversus peripateticos (Wittenberg, 1588) [VD16 ZV 2603]

& tOtp. BR?N. N01. '
consiituend.is magnitudmes, per proportionaUt
saltempartes deuenire pojsunt i Cur non *qua~
lc^astu cst in vtroqucputa m magno etparuo ,si
ita insiniu partes elicipojsuntjx rno vt ex aliol
quomodo aqualta sunt inpotentia, actu vcro in'
aquatia?Cur aqualu ifta potentia aquale ali-
quidinquosundetur, quodquc aqualem ct'
stituat actum non cognoscit ? quomodo sinita m
aqualia sunt, tnfiritta<cqUalia?D icis aquaUa in
potentia: at quis elt aitus huius potentti? dicis
liuSum: at qwenam esl hxcpotentia, cuius mU
l'is cstatlus ? Dicis hocserre potentiam matbe-
maticam, minime veropbisicam. *At cur in in*
sinitum diuistbile accipis quantum pbisicit in pbj
sicis , cum nusquam natura ntque naturalis rd-
sio in insinitum diuidcndo progrediantur. sed
m quihusdam nimutis sijtat oportet? Mittt
quod nequcMathcmatict accipiunt insirittamsim
pliciter lineam, cuius nultus vsus ejse potell, sei
secundum quid insirittam accipiunt .quiailiis itt
siriitum elt, quantumcunque, & quodnon desi-
rid<c skmitur qu/int:tatis,quatenus ilHspoSacce-
ptumsemper ampHus accipere liceat. Quomo'
do ctimlmea A 3. duphmaior, sit linea B D.'
pcr duplum in insimtum diuisibilis r.on ertttsi i*
huncto C. elt tSi aqualu, & aqualiter in insi-
• ' rittutn