Bruno, Giordano: Acrotismus seu Rationes articulorum physicorum adversus peripateticos (Wittenberg, 1588) [VD16 ZV 2603]

Ito „/ORP. BRFN. NOL,,
petturbatione ducitttr&aberrat ? Cur etia qud
tundcm dtctt ejje lecum vnde mcipit & in quew
sinis motiit eiits quod ctrcularttet sertur, mn ts-
sicitrtrecenttores afirenomi adtefientur bu&
bominis phtlosopbiam in ijsqtt* modtc* antiqut-
rum afironomorum obsirtianti* dcerant ejjtsissi
datami
ARTfC* LXJJL

IV jlVndtts quem antiqut phtlosophorum pi*
J^y jjtntesgenttum esse dicunt, pollmedum-
que sempiternum, mtcr quoseit Itnft'
doclts.mn til vntuersu m scd h&c tnachma buitfy
machiwsimiles; de ipsa quoque & dt isstsiti"'
Itbtts dxtum inteUtgitur de generattenu, corttt'
pttenisque vicifiitudme, quam nouit *AnaxagO'
rac. qucrum neutrttm qutpptam contra natuu
Taiwnem esserere ctttsirttumus: rtrumque emtn
tccle philofophanttbiis prcbart pofje conspicinfflS-
Dcvntuerso vero quoJ ingcnerMesit & inct'
rupttbiltnemophilefopborumtst qui Contende-
rit: eorum inquant qtti inter rtuucrsum at<l«'
mundos discrintensaciunt, quique insinitam}*'
siantiamcognouerunt, lllud ergoquodex itiot'
dw.atosactu tjftordmatudictturMparttctthtts (