SeB.II. Cap.I.
io>
panem Dei, qui maxime conitar ex san&issi-
mis. At negaret rurlum verlione: Absque
sanclitatibus sanditatum. Et Disq. §. LXVI. p.jo.
addit: Q^EHp ignp sancxijjima , & Qv^np
sanda lunt species panis Dei. Panem Dei sui,
scil. conslantem tum ex san&issimis, tum ex
san£tis comedet. Id quod in lite , quam V.
D.rnovit, probe observandum.
§. CXV.
Gl. ab H a m m Diss. I. Sed:. II. /. VI. p. ig. ip.
respondet : Imperitiam artis ratiocinandi
prodit, qui asserit, hac enunciatione: Pa-
nem Dei sui demtis sanditatibus sanditatum, dun-
taxat ex sanclitatibus comedet; idem limul af-
firmari <5t negari, seu, quod idem est, con-
traria juberi. Ad scholas logicorum dimit-
tendus esset, ut dilceret tandem, quid sit
contrarium: Nimirum, quando de eodem
subje£to univerlaliter cognito, idem univer-
feliter affirmatur vel negatur, ut: omnis ho-
mo est jultus 5 nullus homo est justus: om-
nem panem Dei lui comedet. At vero ta-
lem contrarietatem heic nequaquam offen-
det attentus lector. Etenim legislator non
arcet temeratos sacerdores a comestione om-
nis panis, sed tantum a comestione san&is-
simi, non verO sansti. Et ipso cl. auctore
supra (§. x 13.) jam fatente, qui habebat po-
tejlatem comedendi de sandis, non etiam habe-
bat de sandijsimis. Falsum praeterea est quod
io>
panem Dei, qui maxime conitar ex san&issi-
mis. At negaret rurlum verlione: Absque
sanclitatibus sanditatum. Et Disq. §. LXVI. p.jo.
addit: Q^EHp ignp sancxijjima , & Qv^np
sanda lunt species panis Dei. Panem Dei sui,
scil. conslantem tum ex san&issimis, tum ex
san£tis comedet. Id quod in lite , quam V.
D.rnovit, probe observandum.
§. CXV.
Gl. ab H a m m Diss. I. Sed:. II. /. VI. p. ig. ip.
respondet : Imperitiam artis ratiocinandi
prodit, qui asserit, hac enunciatione: Pa-
nem Dei sui demtis sanditatibus sanditatum, dun-
taxat ex sanclitatibus comedet; idem limul af-
firmari <5t negari, seu, quod idem est, con-
traria juberi. Ad scholas logicorum dimit-
tendus esset, ut dilceret tandem, quid sit
contrarium: Nimirum, quando de eodem
subje£to univerlaliter cognito, idem univer-
feliter affirmatur vel negatur, ut: omnis ho-
mo est jultus 5 nullus homo est justus: om-
nem panem Dei lui comedet. At vero ta-
lem contrarietatem heic nequaquam offen-
det attentus lector. Etenim legislator non
arcet temeratos sacerdores a comestione om-
nis panis, sed tantum a comestione san&is-
simi, non verO sansti. Et ipso cl. auctore
supra (§. x 13.) jam fatente, qui habebat po-
tejlatem comedendi de sandis, non etiam habe-
bat de sandijsimis. Falsum praeterea est quod