Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (1.1899-1900)

125

klassieken stijl. Al heeft het schilderwerk, vooral van de boomen, hier
en daar geleden, merkwaardigerwijze zijn de gezichten der zeven per-
sonen geheel ongeschonden gebleven, zij hebben een uitnemende
vleeschkleur en zeer treffende uitdrukkingen der oogen. De schilderij is
naar Berlijn opgezonden, om door de bekwame handen van prof.
Hauser te worden gerestaureerd.

Met groote dankbaarheid zijn deze schilderstukken door het
Groningsen Museum aanvaard.

(Prov. Gron. Courant.)

Urnen-vondsten in Drente.

Het bijna afgeloopen jaar is voor het provinciaal museum van
oudheden enz. in Drente een der belangrijkste geweest van zijn ruim
40 jarig bestaan. En niet zonder blijdschap kan vastgesteld worden, dat
ook de Staten van dit gewest het hebben getoond door, behalve het
gewone jaarlijksch subsidie van f 300.—, een buitengewoon subsidie
te verleenen van het dubbele dier som. Eene korte mededeeling omtrent
de aanleiding tot dit besluit der Staten moge hier plaats vinden.

In Maart werden in de omstreken van Odoorn en Emmen eenige
urnen opgegraven, die een type vertoonden, gansch en al afwijkende
van de tot nu toe gevondene. Van urnen kan men dan ook eigenlijk
niet spreken, en vooral niet sedert de latere aanwinsten van het mu-
seum, alle afkomstig uit denzelfden hoek van Drente, en alle vertoonende
groote overeenkomst in menig opzicht onder elkaar, doch niet met de
bekende urnen. Het waren meestal voorwerpen voor huishoudelijk
gebruik, van aarde vervaardigd, sommige doorgebakken, doch voor een
groot deel blijkbaar niet afgewerkt. Naast karaffen met stoppen en
voorwerpen in den vorm van suikerpotten met deksels werden aangevoerd
vaasjes van allerlei vorm, soms door een of meer tusschenschotten
verdeeld in 2, 3 of 4 afdeelingen. De stoppen der karaffen vertoonden
somwijlen menschenhoofden, terwijl ook voorkwamen eene soort bank
op 4 pooten, waarop een hond of schaap lag; deze dieren waren niet
aan hun voetstuk bevestigd doch lagen los daarop. De eerste bezending
werd vrij spoedig gevolgd door eene tweede, de tweede door eene derde,
en zoo was de zomer nog niet in het land, of het Staten-subsidie van ƒ300.—
was meer dan op. Op verzoek van de museum-commissie werd verleend
een buitengewoon subsidie, en wel tot bovengenoemd bedrag. Voor de
herfst in aantocht was, waren ook deze gelden besteed en moest de
commissie hulp zoeken in een renteloos voorschot, haar door de ver-
ceniging Rembrandt welwillend verstrekt. Honderden en nog eens
honderden voorwerpen zijn zoodoende in ons bezit gekomen.