DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Enschedé, Jan W.: Nog eens orgelbouw en oude orgels
DOI Artikel:Martin, Wilhelm: Een valsche dou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19800#0030
aandacht waard, want zij stellen, om de constructie en de gevolgen daarvan, de oude orgels
in de toonkwaliteit der prestanten boven de nieuwe. Waarom dan niet nauwlettend toe-
gezien, dat die onzer oude orgels, die het waard zijn, zorgvuldig bewaard en gerestaureerd
worden in plaats ze te doen bederven door onverstand ?
Amsterdam. J. W. ENSCHEDÉ.
■ — --— -■ ■ H - - - -~ : - 31
EEN VALSCHE DOU.
Onlangs ontving ik bezoek van een Fransche dame, die mijn oordeel verzocht omtrent
een schilderij, sinds jaren in haar bezit.
Het stelt, gelijk uit de hierbij ge-
voegde afb. 1 blijkt, een binnenhuis
voor, geheel in den trant van Gerrit
Dou, en is links beneden gemerkt:
G. Dou 1661. Het is geschilderd
op oud eikenhout, dat omstreeks het
midden der 19de eeuw aan de achter-
zijde is versterkt met dwarslatten tegen
barsten. De schilderwijze van dit stuk
is uitermate minutieus, doch weinig
krachtig, evenals het coloriet, dat echter
sterk aan dat van Dou’s Jonge Moeder
in het Mauritshuis (afb. 3) doet denken.
Hoewel het formaat, dat te lang gerekt
is voor Dou, reeds dadeiijk aan de
echtheid doet twijfelen, is echter de
schilderwijze het duidelijkste bewijs,
dat hier geen sprake kan zijn van
eigenhandig werk van dien meester.
Verscheiden perspectief- en proportie-
fouten versterken dien indruk. De
schilderwijze is niet de zeventiend’-
eeuwsch Hollandsche, maar blijkbaar
die, welke in het eind der achttiende
en het begin der negentiende werd
toegepast. Een Dou-navolging dus, die tot Dou-vervalsching is geworden door de valsche
handteekening en dateering.
Hoe deze namaak ontstaan is, mogen de afbeeldingen 2, 3 en 4 verduidelijken.
De hoofdopzet is gevolgd naar de Waterzuchtige Vrouw van Dou in het Louvre (afb. 2),
waarnaar gevolgd zijn het gordijn, het raam (in hoofdzaak), de schoorsteenmantel en klok,
het gordijntje vóór het raam en de koperen kroon. In de tweede plaats is een ruim gebruik
Afb. l.Valsche Dou. Binnenhuis. Particuliere verzameling.
18
in de toonkwaliteit der prestanten boven de nieuwe. Waarom dan niet nauwlettend toe-
gezien, dat die onzer oude orgels, die het waard zijn, zorgvuldig bewaard en gerestaureerd
worden in plaats ze te doen bederven door onverstand ?
Amsterdam. J. W. ENSCHEDÉ.
■ — --— -■ ■ H - - - -~ : - 31
EEN VALSCHE DOU.
Onlangs ontving ik bezoek van een Fransche dame, die mijn oordeel verzocht omtrent
een schilderij, sinds jaren in haar bezit.
Het stelt, gelijk uit de hierbij ge-
voegde afb. 1 blijkt, een binnenhuis
voor, geheel in den trant van Gerrit
Dou, en is links beneden gemerkt:
G. Dou 1661. Het is geschilderd
op oud eikenhout, dat omstreeks het
midden der 19de eeuw aan de achter-
zijde is versterkt met dwarslatten tegen
barsten. De schilderwijze van dit stuk
is uitermate minutieus, doch weinig
krachtig, evenals het coloriet, dat echter
sterk aan dat van Dou’s Jonge Moeder
in het Mauritshuis (afb. 3) doet denken.
Hoewel het formaat, dat te lang gerekt
is voor Dou, reeds dadeiijk aan de
echtheid doet twijfelen, is echter de
schilderwijze het duidelijkste bewijs,
dat hier geen sprake kan zijn van
eigenhandig werk van dien meester.
Verscheiden perspectief- en proportie-
fouten versterken dien indruk. De
schilderwijze is niet de zeventiend’-
eeuwsch Hollandsche, maar blijkbaar
die, welke in het eind der achttiende
en het begin der negentiende werd
toegepast. Een Dou-navolging dus, die tot Dou-vervalsching is geworden door de valsche
handteekening en dateering.
Hoe deze namaak ontstaan is, mogen de afbeeldingen 2, 3 en 4 verduidelijken.
De hoofdopzet is gevolgd naar de Waterzuchtige Vrouw van Dou in het Louvre (afb. 2),
waarnaar gevolgd zijn het gordijn, het raam (in hoofdzaak), de schoorsteenmantel en klok,
het gordijntje vóór het raam en de koperen kroon. In de tweede plaats is een ruim gebruik
Afb. l.Valsche Dou. Binnenhuis. Particuliere verzameling.
18