DOI Heft:
[Nr. 2-3]
DOI Artikel:Overvoorde, J. C.: Jhr. Mr. V. E. L. de Stuers
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19805#0125
JHR. MR. V. E. L. DE STUERS f.
Na een langdurig en smartelijk lijden ontviel ons, den 21en Maart, toch nog
geheel onverwacht, de trouwe voorvechter voor de belangen van de vaderiandsche
monumenten, ons eere-lid Jhr. Victor de Stuers. Zij, die hem in de laatste jaren nader
gekend hadden, wisten, dat dit verlies hen elk oogenblik kon overvallen, doch toch zal
het bericht hiervan nog velen
onverwacht getroffen hebben.
Nog geen twee weken
voor zijn overlijden nam hij,
schijnbaar in betrekkelijk goeden
toestand, ijverig deel aan de
discussie in eene vergadering
van de monumenten-commissie
ten zijnen huize, als altijd scherp
van oordeel en vol strijdlust
voor de door hem gehuldigde
beginselen. Geen der aanwezigen
had toen gedacht, dat de strijd
van den krachtigen geest tegen
het zwakke lichaam reeds zoo
spoedig volstreden zoude zijn.
Ook niet de Stuers zelf, die
nog den dag voor zijn over-
lijden een vriend bij zich
noodigde voor eene bespreking
over monumenten. Deze was
dien dag verhinderd en zoo
werd de conferentie tot den
volgenden dag verschoven, dien
de Stuers zelf niet meer beleefde.
Zoo waren zijne laatste
uren nog gewijd aan de be-
langen, die door hem gedurende een menschenleven zijn gediend, aan de bescherming van
monumenten, waarvoor hij den stoot had gegeven, en waarmede hij zich zoozeer één gevoelde,
dat hij elk verschil in opvatting over het daarbij te volgen beleid als een persoonlijken aanval
beschouwde, welke hem tot het scherpste verweer kon prikkelen. Dat hij hierbij zich niet
altijd eene gewenschte beperking oplegde en soms onnoodig kwetsend was, waren de
schaduwzijden van zijn strijdlustig karakter, dat hem steeds deed pal staan voor het bedreigde
belang, zonder daarbij met de personen, die in den strijd gemoeid waren, rekening te houden.
Jhr. Mr. V. E. L. de Stuers, geb. 20 October 1843, overl.
21 Maart 1916. Naar het marmeren borstbeeld door
Toon Dupuis.
115
Na een langdurig en smartelijk lijden ontviel ons, den 21en Maart, toch nog
geheel onverwacht, de trouwe voorvechter voor de belangen van de vaderiandsche
monumenten, ons eere-lid Jhr. Victor de Stuers. Zij, die hem in de laatste jaren nader
gekend hadden, wisten, dat dit verlies hen elk oogenblik kon overvallen, doch toch zal
het bericht hiervan nog velen
onverwacht getroffen hebben.
Nog geen twee weken
voor zijn overlijden nam hij,
schijnbaar in betrekkelijk goeden
toestand, ijverig deel aan de
discussie in eene vergadering
van de monumenten-commissie
ten zijnen huize, als altijd scherp
van oordeel en vol strijdlust
voor de door hem gehuldigde
beginselen. Geen der aanwezigen
had toen gedacht, dat de strijd
van den krachtigen geest tegen
het zwakke lichaam reeds zoo
spoedig volstreden zoude zijn.
Ook niet de Stuers zelf, die
nog den dag voor zijn over-
lijden een vriend bij zich
noodigde voor eene bespreking
over monumenten. Deze was
dien dag verhinderd en zoo
werd de conferentie tot den
volgenden dag verschoven, dien
de Stuers zelf niet meer beleefde.
Zoo waren zijne laatste
uren nog gewijd aan de be-
langen, die door hem gedurende een menschenleven zijn gediend, aan de bescherming van
monumenten, waarvoor hij den stoot had gegeven, en waarmede hij zich zoozeer één gevoelde,
dat hij elk verschil in opvatting over het daarbij te volgen beleid als een persoonlijken aanval
beschouwde, welke hem tot het scherpste verweer kon prikkelen. Dat hij hierbij zich niet
altijd eene gewenschte beperking oplegde en soms onnoodig kwetsend was, waren de
schaduwzijden van zijn strijdlustig karakter, dat hem steeds deed pal staan voor het bedreigde
belang, zonder daarbij met de personen, die in den strijd gemoeid waren, rekening te houden.
Jhr. Mr. V. E. L. de Stuers, geb. 20 October 1843, overl.
21 Maart 1916. Naar het marmeren borstbeeld door
Toon Dupuis.
115