s§ Partis I. Sectio I.
nondumexist.it: cur ergo hominem duntaxat possi.
bilem appellamus hominem? Itaque diflinguo ma-
jorem: forma interna metaphysica & essentialis non
potest subjefto conciliare denominationem , nili am-
bo existant, nego: forma interna physica & contin-
gens id non potest, concedo: & similiter dissinguo
minorem : possibilitas interna est forma interna me-
taphysica & essentialis, concedo: est forma interna
physica & contingens, nego; atque sic quoque nego
consequentiam ( vid. Log. i 7 , 18, & /y). Adf r-
m.-tn pbylicam & contingentem subjeiftum adhuc st
indisserens , quamdiu nondum existit: ergo etiam
subjeAurn nondum existens non potest a teli forma,
qu® ei necdum convenit, certam denominationem
accipere j cum per omnes denominationes hocipsum
exprimatur , formam denominantem , ceu rationem
denominationis, subjeflo reipsa convenire (Log.14).
Ad formam autem metaphysicam, & essentialem suh-
jestum nunquam est indifferens , cum illa ipsum sub-
jectum sit; ac proinde quoque istud ab illa denomina-
ri potest , licet ipsum cum illa nondum reipsa exi-
stat. Possibilitatem vero internam esse formam me-
taphysicam essentialem, manifeste inde patet, quod
reipsa nihil sit, nisi ipsa entis realiras apta ad existen-
dum (49)-
S) H®c enunciatio: rtzr nondum exisiens ejlpoj-
Jthile , jam nunc est vera : ergo 3t ratio sufficiens veri-
tatis hujus propositionis , possibilitas scilicet entis jam
nunc existere debet : nunc vero sola entis possibilitas
externa, Dei fcilicet omnipotentia existit: hscigitur
sola esf ratio, sufficiens , cur propositio illa vera sit:
ergo & sola est tota entis nondum existentis possibili-
tas. Verum si ratio sufficiens cujusvis veritatis pra»-
sentis semper prasenti tempore reipsa existere debeat,
quid ni ego simili modo probare possim, etiam exi-
flendam
nondumexist.it: cur ergo hominem duntaxat possi.
bilem appellamus hominem? Itaque diflinguo ma-
jorem: forma interna metaphysica & essentialis non
potest subjefto conciliare denominationem , nili am-
bo existant, nego: forma interna physica & contin-
gens id non potest, concedo: & similiter dissinguo
minorem : possibilitas interna est forma interna me-
taphysica & essentialis, concedo: est forma interna
physica & contingens, nego; atque sic quoque nego
consequentiam ( vid. Log. i 7 , 18, & /y). Adf r-
m.-tn pbylicam & contingentem subjeiftum adhuc st
indisserens , quamdiu nondum existit: ergo etiam
subjeAurn nondum existens non potest a teli forma,
qu® ei necdum convenit, certam denominationem
accipere j cum per omnes denominationes hocipsum
exprimatur , formam denominantem , ceu rationem
denominationis, subjeflo reipsa convenire (Log.14).
Ad formam autem metaphysicam, & essentialem suh-
jestum nunquam est indifferens , cum illa ipsum sub-
jectum sit; ac proinde quoque istud ab illa denomina-
ri potest , licet ipsum cum illa nondum reipsa exi-
stat. Possibilitatem vero internam esse formam me-
taphysicam essentialem, manifeste inde patet, quod
reipsa nihil sit, nisi ipsa entis realiras apta ad existen-
dum (49)-
S) H®c enunciatio: rtzr nondum exisiens ejlpoj-
Jthile , jam nunc est vera : ergo 3t ratio sufficiens veri-
tatis hujus propositionis , possibilitas scilicet entis jam
nunc existere debet : nunc vero sola entis possibilitas
externa, Dei fcilicet omnipotentia existit: hscigitur
sola esf ratio, sufficiens , cur propositio illa vera sit:
ergo & sola est tota entis nondum existentis possibili-
tas. Verum si ratio sufficiens cujusvis veritatis pra»-
sentis semper prasenti tempore reipsa existere debeat,
quid ni ego simili modo probare possim, etiam exi-
flendam