DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49595#0080
7% Partis I. Sectio T.
pere solemus, explicari puto. Nam corpora a nobis
magna dicuntur, quia ex pluribus particulis mate-
ris componuntur: & quanto partium istarum nume-
rus major, vel minor fuerit, tanto ipsa etiam coi-
poris magnitudo major, vel minor est. Hominem
dicimus magna sanftitate, aut magna scientia pr-sdi-
tum esse, si mults in eo virtutes iint, qute tanquam
partes samftitatem constituunt; aut si mentam multis
cognitionibus, qus veluti partes unius scientis sunt,
informatam habeat. Sic quoque Deus ipse dicitur
magnus, quia multas perfeftiones habet, e quibus
tanquam partibus metaphysicis ejus effentia compo-
nitur. Simul autem multitudinem partium etiam
quantitatem nuncupo, quia magnitudo & quantitas
revera voces synonyrmr siint, tametii quantitas ple-
rumque aliter, quam magnitudo definiri soleat. 111.
WOLFIUS magnitudinem quidem eodem modo, quo
ego, definit: quantitatem vero Onr. §. 3 4g. dicit es-
se discrimeu internum fimilium, boo eft,' illud, quo fi-
milia salva fimilitudine intrinfece disserre possunt. Et
postquam §. 472. qualitatem ita definierat: Omnis de-
terminatio rei intrinseca, qu<e fine alio assumpto intelligi
poteft, dicitur qualitas: deinde §. seq. de quantitate
ita scribit : Ex adverso adeo quantitas definiri potest
per determinationetn intrinsecam, qua tantum dari, sine
alio assumpto autem intelligi nequit. Verum prima illa
definitio quantitatis non convenit soli quantitati:
cum enim omnia entia essentia physica differant (g y),
& plura entia non modo similia esse , sed & eandem
habere quantitatem possint, manifestum est, entia si-
milia non sola quantitate, sed & qualitate differre
posse. Deinde nec definitio illa qualitatis soli quali-
tati convenit: nam certum est, magnitudinem non
esse qualitatem, sed quantitatem; sic enim omnes
sentiunt: & merito; quid enim tandem quantitas
erit.
pere solemus, explicari puto. Nam corpora a nobis
magna dicuntur, quia ex pluribus particulis mate-
ris componuntur: & quanto partium istarum nume-
rus major, vel minor fuerit, tanto ipsa etiam coi-
poris magnitudo major, vel minor est. Hominem
dicimus magna sanftitate, aut magna scientia pr-sdi-
tum esse, si mults in eo virtutes iint, qute tanquam
partes samftitatem constituunt; aut si mentam multis
cognitionibus, qus veluti partes unius scientis sunt,
informatam habeat. Sic quoque Deus ipse dicitur
magnus, quia multas perfeftiones habet, e quibus
tanquam partibus metaphysicis ejus effentia compo-
nitur. Simul autem multitudinem partium etiam
quantitatem nuncupo, quia magnitudo & quantitas
revera voces synonyrmr siint, tametii quantitas ple-
rumque aliter, quam magnitudo definiri soleat. 111.
WOLFIUS magnitudinem quidem eodem modo, quo
ego, definit: quantitatem vero Onr. §. 3 4g. dicit es-
se discrimeu internum fimilium, boo eft,' illud, quo fi-
milia salva fimilitudine intrinfece disserre possunt. Et
postquam §. 472. qualitatem ita definierat: Omnis de-
terminatio rei intrinseca, qu<e fine alio assumpto intelligi
poteft, dicitur qualitas: deinde §. seq. de quantitate
ita scribit : Ex adverso adeo quantitas definiri potest
per determinationetn intrinsecam, qua tantum dari, sine
alio assumpto autem intelligi nequit. Verum prima illa
definitio quantitatis non convenit soli quantitati:
cum enim omnia entia essentia physica differant (g y),
& plura entia non modo similia esse , sed & eandem
habere quantitatem possint, manifestum est, entia si-
milia non sola quantitate, sed & qualitate differre
posse. Deinde nec definitio illa qualitatis soli quali-
tati convenit: nam certum est, magnitudinem non
esse qualitatem, sed quantitatem; sic enim omnes
sentiunt: & merito; quid enim tandem quantitas
erit.