de Natura Entis Generatim. 119
Crimen internum excludat, excepta sola differentia
magnitudinis vel intenlionis: quamvis enim non ra-
ro illa etiam a nobis appellari similia soleant, inter
quorum qualitates admodum exigua differentia est:
nemo tamen esf, qui hujusmodi convenientiam in
vera similitudinis loco habeat, cum res, qua: sic tan-
tum in qualitate aliqua conveniunt, perinde dissimi-
les, acsimiles, vocare, quin & sirpe expresse dicere
soleamus, eas & similes, & dissimiles esse. Porro
siqua sint, qus vere in omnibus omnino qualitatibus
Conveniunt, ea persecte fimilia vocantur: atquesi ista
simul etiam eandem quantitatem habeant, adeo, ut
nullo prorsus discrimine interno, sed forte externa
duntaxat relatione aliqua, ut relatione loci, vel tem-
poris, inter' se differant, tum enimvero dicuntur
solo numero disserre, quia sic duntaxat distinfta sunt,
ut numerum faciant. Sed jam disceptant inter se
Philosophi, utrum plura distinsta esse possint, qua:
solo numero differant, aut inter se perfecte similia
sint? & id quidem negantLeibnitzius & Wolfius,
atque alii, qui hos sequuntur: affirmant vero New*
TONUS , Boscovichius & alii. Porro sententiam
illam suam , qua negat, fieri poffe, ut vel duo indi-
vidua solo numero differant, Leibnitzius appellavit
principium indiscernibilium, propterea quod illa, qua
solo numero differrent, discerni non possent.
212. Propositio I. Fieri non potefi, uten-
tia diftintta folo numero disferant. Omnia enim
entia , qua: distinda sunt , necessario etiam
diversa sunt, & ita quidem, ut ipsa etiam es-
sentia difserant (194 9 : ^d qux ita inter se
differunt, non differunt solo numero: patet
igitur, fieri non posse, utentia distin&a solo
numero differant.
213.
H 3
Crimen internum excludat, excepta sola differentia
magnitudinis vel intenlionis: quamvis enim non ra-
ro illa etiam a nobis appellari similia soleant, inter
quorum qualitates admodum exigua differentia est:
nemo tamen esf, qui hujusmodi convenientiam in
vera similitudinis loco habeat, cum res, qua: sic tan-
tum in qualitate aliqua conveniunt, perinde dissimi-
les, acsimiles, vocare, quin & sirpe expresse dicere
soleamus, eas & similes, & dissimiles esse. Porro
siqua sint, qus vere in omnibus omnino qualitatibus
Conveniunt, ea persecte fimilia vocantur: atquesi ista
simul etiam eandem quantitatem habeant, adeo, ut
nullo prorsus discrimine interno, sed forte externa
duntaxat relatione aliqua, ut relatione loci, vel tem-
poris, inter' se differant, tum enimvero dicuntur
solo numero disserre, quia sic duntaxat distinfta sunt,
ut numerum faciant. Sed jam disceptant inter se
Philosophi, utrum plura distinsta esse possint, qua:
solo numero differant, aut inter se perfecte similia
sint? & id quidem negantLeibnitzius & Wolfius,
atque alii, qui hos sequuntur: affirmant vero New*
TONUS , Boscovichius & alii. Porro sententiam
illam suam , qua negat, fieri poffe, ut vel duo indi-
vidua solo numero differant, Leibnitzius appellavit
principium indiscernibilium, propterea quod illa, qua
solo numero differrent, discerni non possent.
212. Propositio I. Fieri non potefi, uten-
tia diftintta folo numero disferant. Omnia enim
entia , qua: distinda sunt , necessario etiam
diversa sunt, & ita quidem, ut ipsa etiam es-
sentia difserant (194 9 : ^d qux ita inter se
differunt, non differunt solo numero: patet
igitur, fieri non posse, utentia distin&a solo
numero differant.
213.
H 3