DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49595#0255
de Diversis Entium Speciebus. 247
entis compositi per omnem zternitatem identidem a
majoribus partibus ad minores sine fine progredi, &
nunquam tamen cognosces, quid tandem partes
ilis sint, ex quarum natura essentiam entis illius coni-
positi intelligere debeas, ac proinde de ejusdem en-
tis essentia nunquam plus scies, quam quod jam antea
sciveras: eam nimirum in natura partium & modo
compositionis sitam esse. Sic igitur liquet , si ens
compositum nonnisi ex partibus compositis confiet»
naturam entis compositi effe aliquid , cujus idea di-
flinfta & completa impossibilis efi. Jam vero
ideam disfindam & completam alicujus rei ideo tan-
tum impossibilem effe necesse efi , quia &c. Sed
przterea infra in capite quinto hujus setffionis , ubi
naturam entis infiniti expendemus, novum aliud ar-
gumentum occurret, quo veritas ejusdem propoli-
tionis mirifice confirmatur.
410. Scholion II. Adulti inter recentiores
Philosophos nomen subflantia compofiti rejiciunt»
docentque, nonnisi subfiantias fimplices dari: ac pro-
inde illis superius Corollarium III. haud satis pla-
cebit. Sed cur non dentur substantise, nisi simpli-
ces? nimirum ita ratiocinantur. Subflantia vel efi
in ente simplici, vel in ente composito: at subflan-
tia entis sitnplicis’ utique ipsa etiam simplex efi,
cum nihil sit, nisi ipsum ens simplex: & in enta
composito pariter nihil subfiantite efi, prseter sub-
fiantias simplices: non igitur dantur subflantis, ni-
si simplices. V«rumquid? si ego similiter ita ar-
gumentarer : ens vel coalescit ex partibus, vel
partibus destituitur ; si partibus destitutum sit,
est ens simplex : si partibus conflet, ez ta-
men nihil sunt , nisi entia simplicia: non igitur
dantur entia, nisi simplicia. Num etiam istud affir-
mabunt? cur igitnr ens ex pluribus antibus sim-
CL.3 pii-
entis compositi per omnem zternitatem identidem a
majoribus partibus ad minores sine fine progredi, &
nunquam tamen cognosces, quid tandem partes
ilis sint, ex quarum natura essentiam entis illius coni-
positi intelligere debeas, ac proinde de ejusdem en-
tis essentia nunquam plus scies, quam quod jam antea
sciveras: eam nimirum in natura partium & modo
compositionis sitam esse. Sic igitur liquet , si ens
compositum nonnisi ex partibus compositis confiet»
naturam entis compositi effe aliquid , cujus idea di-
flinfta & completa impossibilis efi. Jam vero
ideam disfindam & completam alicujus rei ideo tan-
tum impossibilem effe necesse efi , quia &c. Sed
przterea infra in capite quinto hujus setffionis , ubi
naturam entis infiniti expendemus, novum aliud ar-
gumentum occurret, quo veritas ejusdem propoli-
tionis mirifice confirmatur.
410. Scholion II. Adulti inter recentiores
Philosophos nomen subflantia compofiti rejiciunt»
docentque, nonnisi subfiantias fimplices dari: ac pro-
inde illis superius Corollarium III. haud satis pla-
cebit. Sed cur non dentur substantise, nisi simpli-
ces? nimirum ita ratiocinantur. Subflantia vel efi
in ente simplici, vel in ente composito: at subflan-
tia entis sitnplicis’ utique ipsa etiam simplex efi,
cum nihil sit, nisi ipsum ens simplex: & in enta
composito pariter nihil subfiantite efi, prseter sub-
fiantias simplices: non igitur dantur subflantis, ni-
si simplices. V«rumquid? si ego similiter ita ar-
gumentarer : ens vel coalescit ex partibus, vel
partibus destituitur ; si partibus destitutum sit,
est ens simplex : si partibus conflet, ez ta-
men nihil sunt , nisi entia simplicia: non igitur
dantur entia, nisi simplicia. Num etiam istud affir-
mabunt? cur igitnr ens ex pluribus antibus sim-
CL.3 pii-