de Nexu Entium, 359
vis etiam ipsa est veluti pars aliqua actionis, atqu«
adeo nonnisi inadsequate ab astione distinguitur,
& quidem distincftione formali , vel modali , qualis
nimirum ea fuerit, qua illa a potentia diflinguitur; ne»
que alio sensu vocatur ratio sufficiens asiionis, quam
quo principium conssituens, si ad catera principia
constituentia accedat, ratio sufficiens totius rei, quam
illa simul constituunt, appellari potest. Atque sic
quoque jam luculentius patet, actionem revera a
termino suo diversam , eodemque natura priorem
e sse .
614. Definitio XV. Purse possibilitati
opponitur actus; unde ea, qua* non tantum
existere possunt, sed reipsa existunt, actu exi-
stere dicuntur, atque attualia vocantur. Sic
igitur ens etiam relate ad adionem dicitur
in attuejfe, vel in actu conjlitutum esse, si actio
in eo non tantum pure possibilis sit, sed re-
ipsa existat. Atque hic attus vocatur actus
fecundus : si enim ens nondum quidem agat,
potentiam tamen agendi habeat , Jam ejus
atiio plus , quam pure possibilis est : nam pu-
re possibilis illa essiet, si ens potentiam agen-
di non Jam reipsa haberet, sed tantum habe-
re pollet: quare tunc etiam agens in adtu est-
se dicitur , qui actus primus vocatur , & qui-
dem actus primus proximus , si praeter potentiam
activam etiam reliqua omnia ad agendum ne-
cessaria prassio sint, astus vero primus remotus,
si ceetera, quat prxter potentiam agendi ad
a&ionem necellaria lunt , etiamnum deside-
rentur.
fiiCorollarium I. Agens igitur est in
aftu secundo , Ii potentiam agendi cum vi
Z 3 con-
vis etiam ipsa est veluti pars aliqua actionis, atqu«
adeo nonnisi inadsequate ab astione distinguitur,
& quidem distincftione formali , vel modali , qualis
nimirum ea fuerit, qua illa a potentia diflinguitur; ne»
que alio sensu vocatur ratio sufficiens asiionis, quam
quo principium conssituens, si ad catera principia
constituentia accedat, ratio sufficiens totius rei, quam
illa simul constituunt, appellari potest. Atque sic
quoque jam luculentius patet, actionem revera a
termino suo diversam , eodemque natura priorem
e sse .
614. Definitio XV. Purse possibilitati
opponitur actus; unde ea, qua* non tantum
existere possunt, sed reipsa existunt, actu exi-
stere dicuntur, atque attualia vocantur. Sic
igitur ens etiam relate ad adionem dicitur
in attuejfe, vel in actu conjlitutum esse, si actio
in eo non tantum pure possibilis sit, sed re-
ipsa existat. Atque hic attus vocatur actus
fecundus : si enim ens nondum quidem agat,
potentiam tamen agendi habeat , Jam ejus
atiio plus , quam pure possibilis est : nam pu-
re possibilis illa essiet, si ens potentiam agen-
di non Jam reipsa haberet, sed tantum habe-
re pollet: quare tunc etiam agens in adtu est-
se dicitur , qui actus primus vocatur , & qui-
dem actus primus proximus , si praeter potentiam
activam etiam reliqua omnia ad agendum ne-
cessaria prassio sint, astus vero primus remotus,
si ceetera, quat prxter potentiam agendi ad
a&ionem necellaria lunt , etiamnum deside-
rentur.
fiiCorollarium I. Agens igitur est in
aftu secundo , Ii potentiam agendi cum vi
Z 3 con-