DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49596#0079
de Operationibus Animae hum. 71
sidentiam ssammas haberes, licet eam fortasse non
amplius conspexeris : idea enim vel consicientis re-
rum , quas sensa percipimus , non solent continuo
cum sensione ipsa in mente extingui. Sic quoque,
cum quis vocabula , quorum significatus ignorat, e
memoria recitat, ut pueri solent, idea unius voca-
buli non idcirco tantum ideam alterius excitat, quia
unius idea continuo ides alterius successerat, cum
vocabula illa memoris mandarentur ; sed ideo maxi-
me , quia unius vocabuli ides , Cum ea in mente
adhuc existeret , continuo idea alterius vocabuli ad-
junfta fuit: nunquam enim plura vocabula certo
ordine memoris mandabis, si prioris idea & con-
sicientia jam extinfta sit, cum idea sequentis in men-
te exoritur. Porro lex ista imaginationis , quod
idea una redeunte etiam reliqua: recurrant, quas
cum illa alias consociats fuerant , lex consuciationis
idearum vocatur.
105. Propositio II. Pofiumus etiam ad ar-
bitrium noftrum ideas pristinas imaginatione refinge-
re , quin ilice per ideas alias olim cum ipfis conjbcia-
tas exfuscitentur. Veritatem hujus propositio-
nis , tametsi eam Philo Tophi plerique non ag-
novissse, aut non satis expendilsse videantur,
nemo certe in dubium vocabit, si modo dili-
genter ad imaginationes ssuas animum adver-
terit. Nam illud certe quotidie experimur,
nos a cogitationibus , quibus diutius detineri
nolumus, pro arbitrio nostro mentem ad
ideas alias phantasticas traducere , quae nec
cum illis cogitationibus , nec cum ulla idea
praebente alia unquam antea conjuncte fue-
rant. Sic aberrantem animum ab evagatio-
nibus ad propositum meditationis scopum re-
vocamus : sic cogitationes inhonestas ex ani-
E 4 mo
sidentiam ssammas haberes, licet eam fortasse non
amplius conspexeris : idea enim vel consicientis re-
rum , quas sensa percipimus , non solent continuo
cum sensione ipsa in mente extingui. Sic quoque,
cum quis vocabula , quorum significatus ignorat, e
memoria recitat, ut pueri solent, idea unius voca-
buli non idcirco tantum ideam alterius excitat, quia
unius idea continuo ides alterius successerat, cum
vocabula illa memoris mandarentur ; sed ideo maxi-
me , quia unius vocabuli ides , Cum ea in mente
adhuc existeret , continuo idea alterius vocabuli ad-
junfta fuit: nunquam enim plura vocabula certo
ordine memoris mandabis, si prioris idea & con-
sicientia jam extinfta sit, cum idea sequentis in men-
te exoritur. Porro lex ista imaginationis , quod
idea una redeunte etiam reliqua: recurrant, quas
cum illa alias consociats fuerant , lex consuciationis
idearum vocatur.
105. Propositio II. Pofiumus etiam ad ar-
bitrium noftrum ideas pristinas imaginatione refinge-
re , quin ilice per ideas alias olim cum ipfis conjbcia-
tas exfuscitentur. Veritatem hujus propositio-
nis , tametsi eam Philo Tophi plerique non ag-
novissse, aut non satis expendilsse videantur,
nemo certe in dubium vocabit, si modo dili-
genter ad imaginationes ssuas animum adver-
terit. Nam illud certe quotidie experimur,
nos a cogitationibus , quibus diutius detineri
nolumus, pro arbitrio nostro mentem ad
ideas alias phantasticas traducere , quae nec
cum illis cogitationibus , nec cum ulla idea
praebente alia unquam antea conjuncte fue-
rant. Sic aberrantem animum ab evagatio-
nibus ad propositum meditationis scopum re-
vocamus : sic cogitationes inhonestas ex ani-
E 4 mo