log Partis II. Sectio I.
mus , seci tantummodo versum ipsutn iterum iterum-
que imaginatione repetimus ? cur non de phantasia
potius, quam de memoria imbecillitate querimur, li-
quando ideas pristinas difficilius redintegremus ?
cur potius a memoria , quam a phantasia , nos defli-
tui dicimus , cum idest eorum , qu® dicere voleba-
mus , non recurrunt? & cur nos denique eorum,
quas memoria repetimus , distinfte & perspicue re-
cordari dicimus, si modo instauratio ipsa pristinarurn
idearum satis distinfta & vivida sit, licet, quod sat-
pissime fieri solet, recognitio illarum ipsa nonnisi
admodum confusa & obscura sit ? nam qui e. g. e
sbggestuad populum dicit, lingularum vocum & sen-
tenriarum, quas e memoria profert, distincfte omnino &
clare meminilse dicendus esl , tametfi interea vix co-
gitet , se eas jam antea scripsiffe, aut animo versasse.
Imo si sola recognitio idearum unicum memo-
rias negotium sit , eam prosecto hanc ipsam ob cau-
sstn a phantasia haudquaquam distinguere oportet.
Nam quomodo tandem ideas pristinas imaginatione
instauratas recognoscimus ? nimirum per instauratas
apperceptiones , sive consiciendas , atque adeo per
instauratas ideas pristinarurn idearum: idcirco enim eo-
rum, quae non appercepimus , non meminimus. Ante
complures annos vidi Mogunti® Cajum : habui tum
igitur illius ideam sensualem, ejusdemque simul ideae
ideam, per quam ejus mihi conscius fui. 'Video
nunc Cajum hic Wirceburgi , atque sic denuo illius
ideam sensualem obtineo : vel audio nunc alios de
Cajo loquentes , atque fic in mente mea pristina
ejus idea , quam Mogunti® habui, per phantasiarrj
instauratur. Sed simul quoque renovatur in me
pristina illa idea & consicientia ejusdem ide® , qua
tum cum ista Mogunti® conjunfta fuerat: atque sic
jiUBG iatelligo, me prssentem ideam Caji, sive sen-
sua-
mus , seci tantummodo versum ipsutn iterum iterum-
que imaginatione repetimus ? cur non de phantasia
potius, quam de memoria imbecillitate querimur, li-
quando ideas pristinas difficilius redintegremus ?
cur potius a memoria , quam a phantasia , nos defli-
tui dicimus , cum idest eorum , qu® dicere voleba-
mus , non recurrunt? & cur nos denique eorum,
quas memoria repetimus , distinfte & perspicue re-
cordari dicimus, si modo instauratio ipsa pristinarurn
idearum satis distinfta & vivida sit, licet, quod sat-
pissime fieri solet, recognitio illarum ipsa nonnisi
admodum confusa & obscura sit ? nam qui e. g. e
sbggestuad populum dicit, lingularum vocum & sen-
tenriarum, quas e memoria profert, distincfte omnino &
clare meminilse dicendus esl , tametfi interea vix co-
gitet , se eas jam antea scripsiffe, aut animo versasse.
Imo si sola recognitio idearum unicum memo-
rias negotium sit , eam prosecto hanc ipsam ob cau-
sstn a phantasia haudquaquam distinguere oportet.
Nam quomodo tandem ideas pristinas imaginatione
instauratas recognoscimus ? nimirum per instauratas
apperceptiones , sive consiciendas , atque adeo per
instauratas ideas pristinarurn idearum: idcirco enim eo-
rum, quae non appercepimus , non meminimus. Ante
complures annos vidi Mogunti® Cajum : habui tum
igitur illius ideam sensualem, ejusdemque simul ideae
ideam, per quam ejus mihi conscius fui. 'Video
nunc Cajum hic Wirceburgi , atque sic denuo illius
ideam sensualem obtineo : vel audio nunc alios de
Cajo loquentes , atque fic in mente mea pristina
ejus idea , quam Mogunti® habui, per phantasiarrj
instauratur. Sed simul quoque renovatur in me
pristina illa idea & consicientia ejusdem ide® , qua
tum cum ista Mogunti® conjunfta fuerat: atque sic
jiUBG iatelligo, me prssentem ideam Caji, sive sen-
sua-