Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
DE Natura Animae hum. 279
teste conlcientla, subje&um perdurabile va-
tiarum determinationum mutabilium, atque
adeo accidentium , nimirum perceptionum,
judiciorum, appetitionum, averlationum,
&c.: evidens autem est, ejusmodi (objedtum.
esse substantiam (Ont. 341, & 347).
313. Corollarium. Ergo a ima humana
non est tantum strufrura , aut temperatio
quaedam, vel vigor aliquis aut virtus corpo-
ris humani.
314. Scholion. Poffitna quis etiam Usque
aduo insanire, ut vel dubitet, utrum anima acci-
dens, an substantia dicenda sit? id mihi quidem
incredibile videtur: nam ne fingi quidem ulla ratione
potest, animam esse tantummodo accidens aliquod.
Ponamus enim , eam effe accidens : erit igitur ne-
ceffario in substantia : ac proinde quoque in ista
inerunt illius cogitationes, appetitiones, atfetftus,
aliaque id genus accidentia. Igitur substantia, qu2
illius subjectum est, cogitat in nobis, appetit, vult,
gaudet, &c.: nam illud ens cogitat, appetit, vult,
gaudet, cujus determinationes adtus isti sunt: suni
autem determinationes illius subjedti, in quo insunt:
hsc enim synoyma sunt. Sed praeterea, teste sensu
intimo, idem illud ens, quod in nobis cogitat, ap-
petit, vult, gaudet, etiam sui ipsius conscientiani
habet: illa igitur substantia est ens illud, quod in
nobis tum sui ipsius , tum rerum aliarum conscium
est. Hoc autem ens est illud ipsum, quod animant
appellamus (2): eadetm igitur substantia est anima
ipsa; accidens vero illud est tantummodo dispositio
aliqua, vel vis quaedam, qua anima cogitatj
appetit, vult, gaudet, aut denique nihil, nisi noj
snen inane. Et tamen nonnulli Materialists tam
interdum obscure & ambigue de anima scribunt#
K »8
 
Annotationen