Buxtorf, Johann: Johannis Buxtorfi[i] Epitome Grammaticae Hebraeae: Breviter Et Methodice ad publicum Scholarum usum proposita$dAdjecta Succincta de Mutatione punctorum vocalium Instructio, & Textuum Psalmorumq́ue aliquot Hebraicorum Latina interpretatio (Basel, 1710) [VD18 13183192]

( o )
genera, Verborum scilicet vel a * vel a5? vel a3in-
cipientium. Ex his posterius tantum pro Genere
accipio. Defe&iva primav quia pauca sunt,inQuies-
eentium genere par exceptionem explico cap. 23. St
24. Defectivorum prima b duo tantum, sunt exempla
np^&y^:ill ud revoco ad claiTem Defectivorum
prima 3 cap. 17. ab hoc tantum unica voxusitata ex-
tat, pro IJtfVj, Jo b.4.20. At ex his Genus fieri
nec decet nec potest, cum reliqua omnia a Vinci-
pientiasinf analoga.
Quod vero etiam duo Genera conitituunt De-
fefti vorum tertia J1&.3 id fit r. Nam ea Verba
BongeneraigijaaiicujusConjugationisjimd ne unius
quidem integri Temporis,sed ipecklem paucarum
vocum anomaliam continent, ideoque specialiter
ea explico cap. 13.
Ex Verbis, qus duarum literarum anomaliam
habent, plurifaria ac multiplicia constituuntur ge-
nera , quorum quadam unico , pleraque paucis
exemplis comprehenduntur. Ego hac omnia sub
Quiescentibus tertia X & nexplico.Quam enim in
prima vel secunda thematis litera anomaliam ha-
bent, an te in illis Generibus explicata est, ac proin-
de inutilis tautologia foret, ea denuo repetere,aut
tanquamnova in specie, falso proponere. Cognita
primum simplici anomalia , quippe qua generalis
est , & natura sua praecedit, duplex deinde anomalia
in posteriore gener,e perse patet.
In Verbo ibi Separata quoque conjugandi for-
ma ob duplicem ejus anomaliam a Grammaticis
praseribitur. At cum posterior ejus anomalia fiat
)••(;