Buxtorf, Johann: Johannis Buxtorfi[i] Epitome Grammaticae Hebraeae: Breviter Et Methodice ad publicum Scholarum usum proposita$dAdjecta Succincta de Mutatione punctorum vocalium Instructio, & Textuum Psalmorumq́ue aliquot Hebraicorum Latina interpretatio (Basel, 1710) [VD18 13183192]

EPITOME GRAMMATICA H
te, hic dicitur «rPK, &Jic deinceps, forma hinc’, &
k compollta.
AD K I ? H A L.
Praeterit. CDIpJ j CharaB erijlica 3 e A cumvocati
longa, qua manet, vel mutatur, ut fuprd cap. ip. in Ki-
phal: vide illici ssiDlpJ) Cbolem ex prapedentiperfona
bictranfitin Schurel^, ne duo Cbolem seconsequantur,
qua tamen interdum concurrunt : unde in plurali,
fcirflXssJ Dijperfi ejlis, Ezech.u, 17.
Particip, CDTpJ) Et cum Schurej , Obfejjh,
Ezech. 6. vers.n.Cl^p) ) Et.in H, Sparfum,
i. Sam. 18.8,
«»¥===—■——■■■—=—==ar-- ~ ta. ;-t
Cap. XXVII.
De Conjugatione Pihel & P 7 ha &
Quiefientium fecunda
vel1.
ANomalia esl in media radicali iri Choleris-
quiescente', unde loco illius per dages elia*»-
racteristicum geminanda, geminatur ultima: ut,,
fcapip Surgere fecit, id efl. Erexit, Statuit. Forma
cum defe&ivis secunda eadem est, sed| formatio-
nis ratio diversa. Illic enim litera geminata utra-
que ad Radicem , hic geminata: altera ad Radi-
cem , altera ad formam Conjugationis pertinet.
Fiunt quoque hic verba quatuor literarum, pri-
ma & tertia geminata , media autem ejesta : ut a
*?13 fit *?3^3. Hac prsterea fieftuntup.*