Buxtorf, Johann: Johannis Buxtorfi[i] Epitome Grammaticae Hebraeae: Breviter Et Methodice ad publicum Scholarum usum proposita$dAdjecta Succincta de Mutatione punctorum vocalium Instructio, & Textuum Psalmorumq́ue aliquot Hebraicorum Latina interpretatio (Basel, 1710) [VD18 13183192]

HEBRPEA CAP. XXX VII.
nj’Win "ikifin 7 ~~
* i*-«• i>-1 • j
Futurum»
scem. masc.
rn?j_riK i
n?Jnn %
rpann rnirv a
Plurah
nijW i
1 1 tyW 3
N o r AS.
Prsterit. Unicum a'incipiens illud in]
commutat, qua forma etiam fuprd cap. ip. notata esi:
nt, niim Confessus fuit. Levit, p. p. A nnt£? Jpeciali
anomalia hic dicitur 1 wrrsn Incurvavit se honoris
causa: ubi 1 vel per epentbejin infertum, aut tertia ra*
dicalis n mutata e A in 1, qua commutatio fe in Nomi-
nibusfit, ut quando «nXFSuperbivit,^ njlXJ Su-
perbia : Deinde perdit Dagefch-, aC Utera, t) fe prim&
radicalis sit tranjpofitio : ut} rmhJjrttfirt Incurvavit se,
fe'ftc deinceps fie&itur.
Imperat. npJhH j Per Apocopam , ^rtpii /Egro-
tum age, i.Sam. 13. s.
Futur. ) . Cum syncopa liter a sormativdt
J"i’ nEHX/Equabome,/ej7?. 14.14.pronaihX. IvJJT)
Huc pertinet deseile scriptum Witfh Et procumbent,
Genef 17. iy..pro Apocopa , ut in Imperativo:
^ip!lEt retexit se, pro Genef.p. v. 11. Speciali
F; $