Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Cartier, Gallus; Veith, Ignaz A. [Bearb.]; Veith, Franz Anton [Bearb.]
Series Sublimium Disciplinarum Et Sacrarum Scientiarum: Viris Ecclesiæ Ministerio Deputatis Utilium Et Necessariarum In Commodum Et Utilitatem Quorumlibet Monasteriorum Et Virorum Ecclesiasticorum Ex Probatissimis Celeberrimorum Nostræ Ætatis Theologorum ... Necnon Philosophorum Operibus Concinnata Ac Digesta ... Et in Quatuor Partes Distincta ... (Pars 2 = Complectens Theologiam Universalem, Tomus I): De Locis Theologicis — Augustæ Vindelicorum: Sumptibus Ignatii Adami & Francisci Antonii Veith, Bibliopolarum, 1757 [VD18 90796314]

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.50149#0408
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
no Trass. III. De Ecclesia Catholica, & ejusdem auctoritate, tfc.

Ad adam. Dicimus , Antiochenam
Synodum cum Nicaena universiali non
pugnare circa sensum orthodoxum hujus
vocis Homousios. Ad sensum nempe Pauli
Samosateni, qui, secundum creatte sub-
stantiae modum, per divisionem & par-
titionem Filium Patri consubstantialem
dicebat, eam damnavit Synodus Antio-
chena ; & merito , cum unica sit in tri-
bus Divinis Persionis edentia seu substan-
tia. At vero Nicama adversus Arium ,
qui negabat Filium esse ejusdem cum Pa-
tre Naturae seu substantiae, merito defi-
nivit , Filium esie Patri Consubsiantia-
Jem ( Homousion ) 'eamque vocem , qua
sola omnes Arianorum astutise ac doli
elidebantur , consecravit. Ubi nulla ap-
paret utriusque Synodi contradictio.
Quod Ariminense Concilium spedat,
i quo suppresia fuit vox Homoufios , di-
cimus , quamdiu liberum fuit , & ver£
Oecumenicum , tamdiu ab eo retentam
fuisie fidem Nicaenam, vocemque Ho~
Mioufios ; & nonnisi dolis & fraudibus
Arianorum deceptos Episcopos , atque
taedio exilii, & diuturnae a suis Ecclesiis
absentiae, imo minis (ibi intentatis vidos,
tandem consensiste suppresiioni hujus vo-
cis Homoufios , ratos , nihil, ea etiam
suppressa , periculi fidei imminere; TVozz
evat cura Epijcopis de vocabulo} cum fen-
sus effet in tuto > inquit S. Hierony-
mus. (z?)
Quod additur de altero Antiocheno
Concilio , ut & de Syrmiensi, & Con-
stantinopolitano , a quibus vox eadem
supresia cst non modo , sed etiam dam-
nata , minime facit ad nofirum propo-
situm ; tum , quia particularia haec suere
Concilia non vero LIniverfalia, de qui-
bus unice hic nobis est sermo ; tum, quia
nullus ignoratin iis prtevaluisie Aria-

nos s ad quorum arbritrium omnia pera»
gebantur; tum denique , quia ab omni-
bus Catholicis improbata semper fue-
runt & rejeda.
Ad ]tiam dicimus, Ephesinam hanc
Synodum Conciliabulum fuisie , quod
pasiim Latrocinium Ephesinum nuncu-
patum est ; in quo vi & armis Diosco-
rus Alexandrinus Episcopus omnia jura
subvertit, Flavianum Constantinopolica-
num Patriarcham interfecit, Romanum
Pontificem excommunicavit , Legatos
ipfius fugavit, Episcopos inauditos con-
demnavit , Orthodoxos non admisit >
ipsam Eutychetis hxresim approbavit ,
& confirmavit. Immerito ergo illud no-
bis objiciunt Adversapii.
Ad 4tam, Canon Nicsrnus intelli-
gendus est de lapsis poenitentibus , qui
cum amore pietatis, & pro poenitentium
more cingulum militias depofuisient, cas-
terisque publicis officiis ac muniis re-
nuntiassent, abje&o poenitentium statu,
sacultatem ea munia denuo asiumendi
oblata pecunia redimebant. Tales igna-
vos-, ac voti sui immemores merito dam-
nat Canon Nicaenus, non vero alios.
Ad stam dicimus , in Concilio V*
Oecumenico de persionis duntaxat, factis-
que personalibus aftum fuisie , non de
fidei.rebus, utipseS. Gregorius Magnus
testatur. ( o ) Ecclesiam autem in iis, quae
sidem aut Religionem haud speTant, non
omnino esieinfallibilem , constansest om-
nium Theologorum sententia. Inde fa-
ftum,. ut, cum multi Occidentis Episco-
pi arbitrati sint, licet immerito, Synodum
hanc in damnatione trium Capitulorum
deceptam suisie, illam initio recipere no-
luerint, quo super deinde veritatem edo-
fti, illam postmodum suseeperunt. Er-
rore

(») Dial. adv. Luciferianos» (a) Lib. 3. Ep. 37. ad Conflantium Mediol. Episc.
 
Annotationen