Cartier, Gallus; Veith, Ignaz A. [Oth.]; Veith, Franz Anton [Oth.]: Series Sublimium Disciplinarum Et Sacrarum Scientiarum: Viris Ecclesiæ Ministerio Deputatis Utilium Et Necessariarum In Commodum Et Utilitatem Quorumlibet Monasteriorum Et Virorum Ecclesiasticorum Ex Probatissimis Celeberrimorum Nostræ Ætatis Theologorum ... Necnon Philosophorum Operibus Concinnata Ac Digesta ... Et in Quatuor Partes Distincta ... (Pars 2 = Complectens Theologiam Universalem, Tomus IV): Complectens Theologiam Universalem (Augustæ Vindelicorum: Sumptibus Ignatii Adami & Francisci Antonii Veith, Bibliopolarum, 1757) [VD18 90796349]

34

Tra^t. I, De 5aeramentis in genere.

62 Conclusio.
Lic8t neque ex Scriptura neque ex
Traditione ne quidquam hanc in rem

latuit Sacramentum juftisicationis ex fide;
eadem tamen sides Mediatoris /alvos justos
faciebat antiquospufillos cum magnis.

refciamus, tamen pia & vera lententia
est in Lege natura aliquod Sacramentum ,
quod parvulis esset remedium adversus
peccatum originale, extitisse. Et merito
conjici potest pro adultis fidelibus non-
nulla extitisse Sacramenta.
Proh, prima pars ex S.Augustino lib.y.
contra Julianum, c. 11. Ubi hac ait: Non
,eft credendum ante Circumcifionemfamulos
Dei squandoquidem eis inerat Mediatoris
sides in carne venturi') nullo Sacramento
ejus opitulatos suij/e parvulis siuis, quam-
vis quid illud ej/et, ahqud necejsarid caufil
Scriptura latere voluerit,
S. Augustinum fecuti simt S.Prosper
lib.2. de vocatione Gentium, c.23. S. Gre-
gorius lib. 3. Moral. c. 3. Venerabilis Be-
da lib. 1. inLuc. c. 8. S.Bernardus, Epist.
77. Innocentius III. cap. Majores. S.Tho-
mas in 4. Dist. 1. q. 1. a. 2. qusestiuncula
3. ad 2. & alii communiter Theologi.
Ratio autem petitur ex summa Dei
clementia, quas, cum neminem perire ve-
lit, sed omnes salvos fieri , haud dubid
saluti parvulorum in Lege naturas con-
suluit per aliquod remedium ad eluendam
maculam originalem destinatum.

Illum sequuntur S. Gregorius lib. 4.
Moral. c. 3. Venerabilis Beda, lib. 1. in
Luc. c. 8-S. Bernardus Ep. 77. Magister
Sententiarum, lib. 4. dist. 1. Hugo a S.Vi-
flore, lib. 1. p. 2. c. 3. S. Bonaventura
in 4. dist. 1. part. 2. a. 2. q.2. S.Thomas
tum lib. 4. Sent. dist. 1. q. 2. a, 6. tum
in Summa 3. part. q. 70. 3,4. ad 2. Ubi
docet, hujulce remedii vim in fide potis-
simum politam fuisse.

Verum dicet aliquis , incertus plane 64
est modus , quo Sacramenta illa per fi-
dem operarentur, ac delerent in parvulis
originale peccatum; an ex opere operato,
an ex opere duntaxat operantis. Si ex
opere operato; ergo ejusdem erant cum
Sacramentis Christi virtutis & efficacia
si ex opere operantis; ergo Talus insan-
tis omnino pendebat ex nutu ac fide
parentum.
Resp. fidem illam cautam fuisse justi-
.ficationis ex opere operato improprid
dicto: non enim operabatur propter fi-
dem perlonalem offerentis parvulum,seu
quatenus erat actus personte credentis ;
led propter objeftum, seu Christum qui
credebatur: non ex fide subjective siim-
pta, sed objective.

Illud autem remedium in side venturi
Melsix politum fuisse verisimilius est.
Prob. imo. Quia sine fide in Christum
Mediatorem nullaest sperandasalus. Act.4.
v. 12. Non e fi aliud nomen sub coelo datum
hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri.
Et 1. Cor. 3.V. 11. Fundamentum aliud
nemopoteft ponere, prester id, quodpofi-
tum ejl , quod eft Cbristus fefus.
Prob. 2do. Ex S. Augustino lib. 2. de
nuptiis & concupiscent. c. 11. ubi, Su-
perioribus temporibus, inquit , omninb

Prob. etiam ada. pars Conclusionis.
Quia in statu Legis natura Deo oblata
Sacrificia, ut patet exemplis Abel, Cain,
Job, Abraham , Melchiledecis ; quidni
ergo fuere in eo statu Sacramenta? ma-
xime cum idem ritus exterior sirnul &
Sacrificii ad cultum Dei, & Sacramenti
ad sanftificationem hominis rationem ha-
bere potuerit, quam sanftificationem non
virtute ritus externi , sed merito fidei
tuae homines consequebantur.

III