DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.50153#0215
'der;
g9' “t
13* n
^’not®h
o-essionis ai
anchez^s^
■x ignorantia.
c» adhuc aii||
ntraftibus
non detur <
nliter mutata t
'2y. iijwtj,
rpossitrestifc
em, idestja
tum&c.cof
habeatur pro»
quidem
ed debet inttilj
urgentibus Ifa
Puam fuisseft
i non debet,:
:ndi, & litem:::
;XLH.
iidicii irt®
Q
nutandi efflit
s audito t»*
m ab eo pols*
alienat M'
in Clerico®’il
nihi redda®1
Titulus XLI1I.
Q^ Quomodo mihi succurri possit ? &.
Datur mihi A itio in fa&um (s) contra
alienantem.ad id, quanti mea interest
rem non fuisse alienatam , Z. r. ff.
Item datur mihi Adtio realis, scilicet ad
rem vindicandam , adversus poslessorem,
Z. un. C. eod. imo adversus ipsum etiam
alienantem , qui rem dolo desiit posside-
re; quia qui dolo possidere desiit , pro
possessbre habetur, estque in mea pote-
state tam realem contra possessbrem ,
quam personalem in faEtum contra alie-
nantem instituere Adionem.
Nota. Si res alienata fuisset coepto
jam Judicio , hujusmodi Adione opus
non esset ; alienatio enim rei litigiosae
iplb Jure nulla est, ac sub poena prohibi-
ta , Z. fin. C. d. t.
Ex Jure Canonico hic duo veniunt
notanda, imo. Quod etsi Rescripta Ju-
stitiae non extendantur ad personas in iis
non comprehensas, si tamen ad elutio-
nem Rescriptj Apostolici res, de qua lis
movetur, in extraneum alienata sit, po-
terit hic extraneus etiam vi illius Rescrs-
pti coram Delegato, qui in eo Rescripto
Judex datus est , conveniri. Alterum
hic notandum est, quod Clericis inhibea-
tur , ne res litigiosas in se transferant.
Vid. c, i. & 2. b. Z
Titulus XLIII.
3°7 De Arbitris.
(,7) M Rbiter est vir bonus ad acsttman-
dum & terminandum nego-
Z. .B. tium ele&us. Horum usus ,
ut lites facilius expediantur , inventus
est.
308 Qt imo» Quid Juris , si plures Ar-
bitri ele&i in decernenda aliqua quan-
De Arbitris.
titate pecuniaria discordent ? Id prae-
valet, in quod plures conveniunt; si ve-
ro omnes dissentiant, unius tamen pro-
nuntiatum in alterius pronuntiato conti-
neatur, v. g. si condemnet unus ih 20.
alter in is. tertius in 10. sententia de
minima summa tenebit, c. 1. b. t.tnS.
Ratio est, quia minor summa continetur
in majori; ergo pronuntiantes majorem
implicite censentur in minorem consen-
sisse, modo minor summa sit intra ter-
minos aequitatis.
Q. xdo. Quid dicendum, si Arbitro-;oj)
rum aliqui tempore ferendi Judicii se ab.
sentent ? De Jure Canonico si major
adsit pars, v. g. duo ex tribus , validi
pronuntiatur, c. 2. b. t. in 6. secus de
Jure Civili, Z. 17. §. sin. ff. b. t. seu de
receptis Arbit.
Q. ;tio. Super quibus causis com-ji@
promitti possit ? Super omnibus non
exceptis : excipiuntur autem illae , quae
cognitionem majorum Judicum requirunt,
ut sunt imo. Matrimoniales & crimina-
les , C. penult. de in integ. reftit. nisi ci-
viliter , id est , ad interesse privatum
ageretur de crimine. 2do. Causae exerci-
tionis, c.s. b. t. jtio. Beneficiales,
c. 1. de R. J. in 6.
Q^ qto. Quaenam sit disferentia Arbi-311
tri ab~Arbitratore? $. imo. Arbiter pro-
cedit servato Juris ordine, Arbitrator au-
tem solum ex aequo & bono controver-
siam componit. 2do. Arbitrator sem-
per ex libera partium voluntate, Arbi-
ter vero interdum a Jure assumitur, ut
in causa suspe&i Judicis; & talis dicitur
necessarius.3 tio.Quivis potest esseArbitra-
tor,non autem Arbiter, L. si.ff.b. t. qto.
Arbiter debet unicuique dare quod suum
est; quia assumit partes Judicis, Z. 15.
ss. b. t. Arbitrator vero , cum sit Me-
dia-
( £) ASHo in faflum est ea, qua fasto demonstratSper simplicem rei gestae narrationem agitur.
(-<) Arbiter ab arbitrando seu astimando dicitur.
g9' “t
13* n
^’not®h
o-essionis ai
anchez^s^
■x ignorantia.
c» adhuc aii||
ntraftibus
non detur <
nliter mutata t
'2y. iijwtj,
rpossitrestifc
em, idestja
tum&c.cof
habeatur pro»
quidem
ed debet inttilj
urgentibus Ifa
Puam fuisseft
i non debet,:
:ndi, & litem:::
;XLH.
iidicii irt®
Q
nutandi efflit
s audito t»*
m ab eo pols*
alienat M'
in Clerico®’il
nihi redda®1
Titulus XLI1I.
Q^ Quomodo mihi succurri possit ? &.
Datur mihi A itio in fa&um (s) contra
alienantem.ad id, quanti mea interest
rem non fuisse alienatam , Z. r. ff.
Item datur mihi Adtio realis, scilicet ad
rem vindicandam , adversus poslessorem,
Z. un. C. eod. imo adversus ipsum etiam
alienantem , qui rem dolo desiit posside-
re; quia qui dolo possidere desiit , pro
possessbre habetur, estque in mea pote-
state tam realem contra possessbrem ,
quam personalem in faEtum contra alie-
nantem instituere Adionem.
Nota. Si res alienata fuisset coepto
jam Judicio , hujusmodi Adione opus
non esset ; alienatio enim rei litigiosae
iplb Jure nulla est, ac sub poena prohibi-
ta , Z. fin. C. d. t.
Ex Jure Canonico hic duo veniunt
notanda, imo. Quod etsi Rescripta Ju-
stitiae non extendantur ad personas in iis
non comprehensas, si tamen ad elutio-
nem Rescriptj Apostolici res, de qua lis
movetur, in extraneum alienata sit, po-
terit hic extraneus etiam vi illius Rescrs-
pti coram Delegato, qui in eo Rescripto
Judex datus est , conveniri. Alterum
hic notandum est, quod Clericis inhibea-
tur , ne res litigiosas in se transferant.
Vid. c, i. & 2. b. Z
Titulus XLIII.
3°7 De Arbitris.
(,7) M Rbiter est vir bonus ad acsttman-
dum & terminandum nego-
Z. .B. tium ele&us. Horum usus ,
ut lites facilius expediantur , inventus
est.
308 Qt imo» Quid Juris , si plures Ar-
bitri ele&i in decernenda aliqua quan-
De Arbitris.
titate pecuniaria discordent ? Id prae-
valet, in quod plures conveniunt; si ve-
ro omnes dissentiant, unius tamen pro-
nuntiatum in alterius pronuntiato conti-
neatur, v. g. si condemnet unus ih 20.
alter in is. tertius in 10. sententia de
minima summa tenebit, c. 1. b. t.tnS.
Ratio est, quia minor summa continetur
in majori; ergo pronuntiantes majorem
implicite censentur in minorem consen-
sisse, modo minor summa sit intra ter-
minos aequitatis.
Q. xdo. Quid dicendum, si Arbitro-;oj)
rum aliqui tempore ferendi Judicii se ab.
sentent ? De Jure Canonico si major
adsit pars, v. g. duo ex tribus , validi
pronuntiatur, c. 2. b. t. in 6. secus de
Jure Civili, Z. 17. §. sin. ff. b. t. seu de
receptis Arbit.
Q. ;tio. Super quibus causis com-ji@
promitti possit ? Super omnibus non
exceptis : excipiuntur autem illae , quae
cognitionem majorum Judicum requirunt,
ut sunt imo. Matrimoniales & crimina-
les , C. penult. de in integ. reftit. nisi ci-
viliter , id est , ad interesse privatum
ageretur de crimine. 2do. Causae exerci-
tionis, c.s. b. t. jtio. Beneficiales,
c. 1. de R. J. in 6.
Q^ qto. Quaenam sit disferentia Arbi-311
tri ab~Arbitratore? $. imo. Arbiter pro-
cedit servato Juris ordine, Arbitrator au-
tem solum ex aequo & bono controver-
siam componit. 2do. Arbitrator sem-
per ex libera partium voluntate, Arbi-
ter vero interdum a Jure assumitur, ut
in causa suspe&i Judicis; & talis dicitur
necessarius.3 tio.Quivis potest esseArbitra-
tor,non autem Arbiter, L. si.ff.b. t. qto.
Arbiter debet unicuique dare quod suum
est; quia assumit partes Judicis, Z. 15.
ss. b. t. Arbitrator vero , cum sit Me-
dia-
( £) ASHo in faflum est ea, qua fasto demonstratSper simplicem rei gestae narrationem agitur.
(-<) Arbiter ab arbitrando seu astimando dicitur.