Cicero, Marcus Tullius; Isocrates; Lucianus; Suidas; Sinapius, Johannes; Hegendorph, Christoph [Oth.]: M. T. Ciceronis, De Partitione Oratoria Dialogus: uno fasce, quod aiunt, omnem dicendi doctrinam complectens, unà cum Scholijs Christophori Hegendorphini, iam recens & natis & editis. Et alia quaedam opuscula graeca elegantißima, ab eodem Hegendorphino latine reddita, quoru[m] titulos in proxima pagella Lector reperies (Haganoae, 1528) [VD16 C 3513]

ELOQVENTrAE
eonsutis pollicitationibus, magnig bon?
%pe phaleratis co Aliis ad maducandu ma
ium illud, quod nondu satis decoximus,
impulerit. Sed iAu,inq .infenAAunu pie
tatis hoAe, ipAAlimas adeo pietatis psona
induere, ex obicuriis. tenebrarG caligine
in ta apertas lucis angelu mutari,cui non
tnonAri Amile eAe uideatur t Nemine
clam e A.quata in barbarie hadenus rem
oim,pcipue uero bonam literatu uersati
Emus. Nemo itide e A, q nesciat,quantu
ea ignauia, Rebuspub. at^ priuatis,tam
sactis etia q profanis detrimetiattulerit^
Siquide in tam profundu super Aitionum
oim pelagus ingreisi nunqeilemus,ni
procerum in religione tanta fuisset impe
titia. Et A rem ab origine repetimus,dea
phendimP manifeAe Amulae Audiu lite
raru linguarum .refrixit ilico religionem
quocg q ex literis,maxie sacris.admuante
spu diAtf, elanguiAe. Porro saerx literse
citra pfanaru cognitione nunq penitus
explicant Quae em diAiplina eA,q Abera
sior eruditio,cuius no At apud TheologA
I ii