DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.53375#0165
PANNONIAE NORICVM RAETIA
943
INSTRVMENTVM
sane ingratum defugere; quod si fecissemus neque in protrahendis inscriptio-
nibus ex museis librisve ad has quoque attendissemus, verendum erat,
ne eius generis multa non inutilia plane delitescerent fugerentque eos
qui post nos haec curabunt et telam a nobis necessario imperfectam
relictam perficient. Ut tamen quantum licuit sylloge et brevior fieret
et utilior, quae per quattuor provincias Pannonias duas Noricum Rae-
tiam eius generis repperimus, hoc capite proposuimus coniuncta. Quid-
quid ibi reperitur originis externae, maxime quae duo magna musea Vin-
dobonense et Monacense eius generis tenent ex Italia allata, expulimus.
Deficientibus originis testimoniis, quod saepe usu venit, ita rem institui-
mus, ut museorum eorum patellae scriptae reciperentur omnes exceptis
iis, quas ex Rhenano agro Monachum allatas esse diserto testimonio
constaret; nam quamquam etiam inter eas quae Monachi adservantur
origine non adnotata, multas inesse item inde oriundas non dubito,
tamen cum genere non differant, potuerunt hae quoque tuto admitti. Mona-
censis musei lucernis praeter paucas externae originis testatae locum in sylloge
dedi; at ex lucernis musei Vindobonensis, quas nuper omnes diligenter
descripsit Fridericus Kenner (die antiken Thonlampen des k. k. Munz- und
Antikenkabinets und der k. k. Ambraser Sammlung Vindobonae 1858. 8
pp. 126, item in vol. 20 eph. q. d. Archiv fur Kunde osterreichischer
Geschichtsquellerif non selegi nisi quas vel ex certa aliqua notitia vel ex
ipsa inscriptionis natura in his partibus repertas esse constaret; maior
enim pars earum venit ex Italia. Similiter pondera et signacula aerea et
anuli inscripti quae sunt Vindobonae et Monachi non recepta sunt nisi
ubi de origine ex hisce nostris partibus satis constaret. Ex reliqua autem
supellectile hoc capite pleraque retinui, quae certae originis nota destituta
essent. — Uiyim restat, ut Christii Monacensis de hac opella merita merito
praedicem, cuius opellae bona pars magis eius est quam mea. Nam cum ipse
potioribus intentus patellas museiMonacensis vel potius museorum (duo enim
sunt, publicum et societatis historicae, sed re coniuncta neque a nobis discreta)
non satis pertractassem, Christius a me rogatus omnes denuo relegit, non
paucas emendavit, multas adiecit, denique mihi non reliquit nisi curam edendi.
6007 1 Augustae Vind. in aed. Treu [mus.].
C · A
Vidi. Mezger p. 68.
2 Augustae Vind. in aed. Treu [mus.].
C at Qy i
\
Vidi. Mezger p. 68.
3 Bregenz [mus.].
APICI
Bregenzer Berichte 9 (1867), 18.
Amphorarum ansae.
4 [Budae apud Kissium].
ATTENIAE
CYTONIDIS
i Vidi.
5 Helenenberg rep. in fundo Gradischnigg [Kla-
genfurt mus.].
in altera: in altera:
FELIX-SER C-AEC-BASSI
Vidi. Ed. I. K. Ottmanachensis in Carinthia
1856 p. 167 (inde Arch. ost. Geschichtsquell. 24,
287; Archiv fur Karnten 1858, 149).
De C. Laecanio Basso consula a. 64 cf. vol. V
n. 698.
6 Bregenz [mus.].
M-S-P
Bregenzer Berichte 9, 18.
7 Bregenz [mus.].
CIALS
Bregenzer Berichte 9, 18.
Lucernae.
6008 1 a Stein am Anger [Gratz Ioh.].
b Sisciae [aed. Dierich].
c [Agram mus.]
d Stein am Anger et forma extat, cui lucerna
adhuc inseri potest, et lucerna [Bitnitz].
e Lovo.
AGILIS
F
a Vidi.
b Vidi. Ed. Kenner apud Gerhard arch. An-
zeiger 1860, 26*. — f ex hac non enotavi.
c Kukuljevic ms.
d Vidi.
e Sacken Baucomm. 1856, 74.
2 Stein am Anger [Bitnitz].
solito loco,
ANTGUuf
sed graphio scr.
Descripsi.
3 Rosenauberg prope Augustam [Aug. mus.].
APER
4 a Oedenburg [gymn.].
a Vidi. Ed. lanssen p. 31.
b Ferchl ms. sic: aborivs fe.
b [Mon. mus.].
APOLAVSTI
Dubitans huc rettuli.
5 a Stein am Anger [mus. Petredy et Bitnitz.].
b Stein am Anger in aed. Farkas [Best mus.],
c Drenovo in Carniolia rep. [ Thurm am Hart
apud com. Auersperg].
d Bachmaning am Hausruck am allgemeinen
Waschplatz rep. 1819 [Vind. mus.].
e luvavi ad Birglstein [Monachi in mus.].
f luvavi ad Birglstein [ibidem].
e Vidi. Ed. Tabellarische Uebersicht a. 1820;
Schumann p. 153; Hefher Salzburg p. 51 et
Oberbair. Arch. 7, 293 et Verh. des Regen-
kreises 13, 74 (hoc loco non recte refert
inter Reginenses).
f Vidi. Ed. Hefner Salzburg p. 51.
APRIO
a Vidi. Ed. Bitnitz Tudom. 1829, 3, 52.
b Vidi. Ed. Bitnitz Tudom. 1823, f. 11 p. 147
sic: ario.
c Ex ore cuiusdam viri Drenovensis: apri.
d Ed. lulianus Stadler Oesterr. Burgerblatt
Linz 1820 n. 29 q. n. v. (inde Hormayr
Arch. 1821, 292. 1827, 109); Kenner fr. 21.
6 [Vind. mus.]
F
Vidi. Jahresber. des Oberdonaukr. 1844/5 p. 64
et 1846 p. 23 tab. 3 (inde Hefner n. 431); Mez-
ger p. 58. i Vidi. Ed. Kenner n. 214 (cf. err.).
APRIO
F
943
INSTRVMENTVM
sane ingratum defugere; quod si fecissemus neque in protrahendis inscriptio-
nibus ex museis librisve ad has quoque attendissemus, verendum erat,
ne eius generis multa non inutilia plane delitescerent fugerentque eos
qui post nos haec curabunt et telam a nobis necessario imperfectam
relictam perficient. Ut tamen quantum licuit sylloge et brevior fieret
et utilior, quae per quattuor provincias Pannonias duas Noricum Rae-
tiam eius generis repperimus, hoc capite proposuimus coniuncta. Quid-
quid ibi reperitur originis externae, maxime quae duo magna musea Vin-
dobonense et Monacense eius generis tenent ex Italia allata, expulimus.
Deficientibus originis testimoniis, quod saepe usu venit, ita rem institui-
mus, ut museorum eorum patellae scriptae reciperentur omnes exceptis
iis, quas ex Rhenano agro Monachum allatas esse diserto testimonio
constaret; nam quamquam etiam inter eas quae Monachi adservantur
origine non adnotata, multas inesse item inde oriundas non dubito,
tamen cum genere non differant, potuerunt hae quoque tuto admitti. Mona-
censis musei lucernis praeter paucas externae originis testatae locum in sylloge
dedi; at ex lucernis musei Vindobonensis, quas nuper omnes diligenter
descripsit Fridericus Kenner (die antiken Thonlampen des k. k. Munz- und
Antikenkabinets und der k. k. Ambraser Sammlung Vindobonae 1858. 8
pp. 126, item in vol. 20 eph. q. d. Archiv fur Kunde osterreichischer
Geschichtsquellerif non selegi nisi quas vel ex certa aliqua notitia vel ex
ipsa inscriptionis natura in his partibus repertas esse constaret; maior
enim pars earum venit ex Italia. Similiter pondera et signacula aerea et
anuli inscripti quae sunt Vindobonae et Monachi non recepta sunt nisi
ubi de origine ex hisce nostris partibus satis constaret. Ex reliqua autem
supellectile hoc capite pleraque retinui, quae certae originis nota destituta
essent. — Uiyim restat, ut Christii Monacensis de hac opella merita merito
praedicem, cuius opellae bona pars magis eius est quam mea. Nam cum ipse
potioribus intentus patellas museiMonacensis vel potius museorum (duo enim
sunt, publicum et societatis historicae, sed re coniuncta neque a nobis discreta)
non satis pertractassem, Christius a me rogatus omnes denuo relegit, non
paucas emendavit, multas adiecit, denique mihi non reliquit nisi curam edendi.
6007 1 Augustae Vind. in aed. Treu [mus.].
C · A
Vidi. Mezger p. 68.
2 Augustae Vind. in aed. Treu [mus.].
C at Qy i
\
Vidi. Mezger p. 68.
3 Bregenz [mus.].
APICI
Bregenzer Berichte 9 (1867), 18.
Amphorarum ansae.
4 [Budae apud Kissium].
ATTENIAE
CYTONIDIS
i Vidi.
5 Helenenberg rep. in fundo Gradischnigg [Kla-
genfurt mus.].
in altera: in altera:
FELIX-SER C-AEC-BASSI
Vidi. Ed. I. K. Ottmanachensis in Carinthia
1856 p. 167 (inde Arch. ost. Geschichtsquell. 24,
287; Archiv fur Karnten 1858, 149).
De C. Laecanio Basso consula a. 64 cf. vol. V
n. 698.
6 Bregenz [mus.].
M-S-P
Bregenzer Berichte 9, 18.
7 Bregenz [mus.].
CIALS
Bregenzer Berichte 9, 18.
Lucernae.
6008 1 a Stein am Anger [Gratz Ioh.].
b Sisciae [aed. Dierich].
c [Agram mus.]
d Stein am Anger et forma extat, cui lucerna
adhuc inseri potest, et lucerna [Bitnitz].
e Lovo.
AGILIS
F
a Vidi.
b Vidi. Ed. Kenner apud Gerhard arch. An-
zeiger 1860, 26*. — f ex hac non enotavi.
c Kukuljevic ms.
d Vidi.
e Sacken Baucomm. 1856, 74.
2 Stein am Anger [Bitnitz].
solito loco,
ANTGUuf
sed graphio scr.
Descripsi.
3 Rosenauberg prope Augustam [Aug. mus.].
APER
4 a Oedenburg [gymn.].
a Vidi. Ed. lanssen p. 31.
b Ferchl ms. sic: aborivs fe.
b [Mon. mus.].
APOLAVSTI
Dubitans huc rettuli.
5 a Stein am Anger [mus. Petredy et Bitnitz.].
b Stein am Anger in aed. Farkas [Best mus.],
c Drenovo in Carniolia rep. [ Thurm am Hart
apud com. Auersperg].
d Bachmaning am Hausruck am allgemeinen
Waschplatz rep. 1819 [Vind. mus.].
e luvavi ad Birglstein [Monachi in mus.].
f luvavi ad Birglstein [ibidem].
e Vidi. Ed. Tabellarische Uebersicht a. 1820;
Schumann p. 153; Hefher Salzburg p. 51 et
Oberbair. Arch. 7, 293 et Verh. des Regen-
kreises 13, 74 (hoc loco non recte refert
inter Reginenses).
f Vidi. Ed. Hefner Salzburg p. 51.
APRIO
a Vidi. Ed. Bitnitz Tudom. 1829, 3, 52.
b Vidi. Ed. Bitnitz Tudom. 1823, f. 11 p. 147
sic: ario.
c Ex ore cuiusdam viri Drenovensis: apri.
d Ed. lulianus Stadler Oesterr. Burgerblatt
Linz 1820 n. 29 q. n. v. (inde Hormayr
Arch. 1821, 292. 1827, 109); Kenner fr. 21.
6 [Vind. mus.]
F
Vidi. Jahresber. des Oberdonaukr. 1844/5 p. 64
et 1846 p. 23 tab. 3 (inde Hefner n. 431); Mez-
ger p. 58. i Vidi. Ed. Kenner n. 214 (cf. err.).
APRIO
F