DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.53375#0471
PARS SEPTIMA.
RAETIA.
Ad p. 705 η. I. Nuperrime ex abdito Monachensis bibliothecae angulo
protractus est libellus Peutingeri manu scriptus (iam cod. Lat. 4028),
quo continentur inscriptiones Augustae tales fere, quales deinde
editae sunt a. 1505; sed abest ex tum editis una n. 5817 locorum-
que indicationes in codice scripto quaedam inveniuntur ab editis
diversae eaeque antiquiores. Praemittuntur epistulae duae Conradi
Celtis ad Peutingerum 'ex aedibus tuis contubernio nostro litterario
Augustensi’ et huius ad illum. Illa sic incipit: 'Quum nuper apud
'Regem Augustae ut scis agerem et . . . tu in patriae tuae laudem
'ex Romanis monimentis . . . epitaphia et inscriptiones obtulisses,
'ne . . . haec diutius delitescerent, admonui te, atque efflagitavi, ut
Ad p. 705 η. III. Nescio quomodo ex codicibus annalium Latinorum
Aventini Monacensibus fugit me omnium praestantissimus Lat. 282
autographus totus multisque locis ab ipso auctore correctus et sup-
pletus (ita tituli n. 5531. 5532. 5536. 5537. 5540. 5544. 5545.
5550. 5554. 5727. 5904. 5911. 5939. 5945. 5960. 5963. 5965 hic
cernuntur marginibus adscripti utpote inter scribendum auctori ob-
lati) et omnino is, ex quo descriptus est moderante auctore Stutt-
gartiensis, ut hic in Aventinianis fundamentum crisis primarium
habendus sit. Insunt in hoc codice quidam tituli (n. 5532.
'impressoribus traderes edendas atque publicandas, adderes etiam
'sodalitatis nostrae Augustensis epigrammata, quae sodaliter quisque
'in tuas illas collectas vetustates inseruerat. Magnam etiam his rebus
'michi spem et consolationem absolvendae nostrae illustratae Ger-
maniae iniecisti, dum per universam Germaniam a te collectas anti-
quitates viderim’. Id Peutinger deinde scribit fecisse se inscriptiones-
que tradidisse typographo Erhardo Ratoldo; eum eas 'novis formis
'atque maioribus iucundissimi perfectissimique litterarum characteris’
impressisse. Libellum missum mihi ab amico Halmio laborum
meorum per tot annos perpetuo adiutore et fautore excussi et quae
adhuc utilia essent pauca inde enotavi.
5540. 5554), qui praeterea in exemplaribus Aventini Latine scriptis
omnibus desiderantur neque leguntur nisi in recensione Germanica.
Iam postquam eius mentionem fecit Ohlenschlager in actis Monacen-
sibus minoribus a. 1872 p. 334, contuli eum cum editione mea titu-
lorum Aventinianorum quaeque observatu digna repperissem, inserui
additamentis. Ubi ea tacent, codex consentit cum Aventini cod.
Stuttgartiensi et editione principe vel, ubi hi dissentiunt, cum illo. —
At Apiani Aventiniana etiam his emendatiora fuisse demonstrant
inter alia adnotata ad III, 5596 et V, 5079.
I. BRIGANTIVM (p. 708).
Ad n. 5768. Gioflredus storia delle Alpi ma-
rittime (monum. hist. patr. Taurinensia script.
vol. 2) p. 109 titulum desumpsit ex Grutero
tamquam repertum in Brianzone, confundens
oppida Brian^on (Hautes-Alpes) et Bregenz.
Quo de errore monui, quoniam nuper alios
decepit (v. ann. Rhen. vol. 50/1 p. 167).
IV. MVN. AVGVSTVM VINDELICORVM
(p.7U).
Ad n. 5789. 'In suburbio dive Virginis domui
Leonardi Rochlinger affixum’ Peutinger ms.
Ad n. 5815. V. 5 fin. addunt et Peut. Acc.
Ad n. 5831. Scribendum est v. 1 c-ivli-silani·
l · primigeni similiterve; recte Borghesius
(opp. 5, 231) patronum statuit esse C. lu-
lium Silanum consulem a. 92 (Henzen 6446).
Ad n. 5842. Augustae 'extra portam rubram
versus turrim aquaeductus’ Peutinger ms.
VIII. Ad Danuvium a Lechsgmund ad Pforing (p. 723).
Ad n. 5889. Aventinus cod. 282 f. 137 sic:
P AEL T SATVRfInVS
ATILIS C VET CIVES
VET VIXIT A LXXV
satvriInivs crfscts
5 ΠΙΙ KLENDS IA
Convenit cum exemplo Stuttgartiensi ex hoc
descripto versuum ordine non retento.
Ad n. 5893. Nuper vidi; recte edita est, nisi
quod 3 pro puncto est foliolum.
Ad n. 5894. Ectypum exhibuit Ohlenschlager.
3 in lapide est nviq! littera P corrupta, ut ad
formam rotundam accedat.
Ad n. 5898. Ectypum exhibuit Ohlenschlager.
Exemplum Raiserianum fere cum lapide con-
venit, qui sic habet:
MARt Έ VICTok^F
VIK SCv / / CVRAG
C IVu ApeRAo Έ T FL
GEWELINO M· C M 1^
Itaque vico nomen fuit Scu. In fine le-
gendum impigendio) C. M(arciiT) F^ortunati'?').
Ad n. 5899. 5 ala. Aventinus cod. 282 f. 137,
sed fuit antea fortasse ale.
Ad n. 5911. Aventinus in cod. 282 f. 138' in
margine adiecit. Legitur ibi 1 honr,
2 vtvstat, 5 <ra:f (hoc versu), 6 svis-
QVERCoxi (sic svis hoc v.).
Ad n.5914. 5 M-renia Aventinus cod. 282 f. 138'.
6529 Neuburgi extat in bibliotheca.
MAR
CENA
Ohlenschlager misit.
6530 Pfiinz rep. in castello Romano, jetzt bei
dem Schlossbauer daselbst.
Ohlenschlager misit.
IX. ABVSINA (p. 729).
h L R
Ad n. 5935. Aventinus cod. 282 f. 139 primum incepit a v. 2, curis secundis v. 1 adiecit sic: avgmairiavgaeiaspio.
Ad n. 5936. Aventinus cod. 282 f. 139 sic: m d sic
iv · dvbIxvs·c · rv
VI · AN · LXX INGE
ΝΆ · INGENVI · VI ·
5 AN LXX IV. I AN A
VI · ΑΝ III FILI
F C
duae imagines scalptae, in medio puer
RAETIA.
Ad p. 705 η. I. Nuperrime ex abdito Monachensis bibliothecae angulo
protractus est libellus Peutingeri manu scriptus (iam cod. Lat. 4028),
quo continentur inscriptiones Augustae tales fere, quales deinde
editae sunt a. 1505; sed abest ex tum editis una n. 5817 locorum-
que indicationes in codice scripto quaedam inveniuntur ab editis
diversae eaeque antiquiores. Praemittuntur epistulae duae Conradi
Celtis ad Peutingerum 'ex aedibus tuis contubernio nostro litterario
Augustensi’ et huius ad illum. Illa sic incipit: 'Quum nuper apud
'Regem Augustae ut scis agerem et . . . tu in patriae tuae laudem
'ex Romanis monimentis . . . epitaphia et inscriptiones obtulisses,
'ne . . . haec diutius delitescerent, admonui te, atque efflagitavi, ut
Ad p. 705 η. III. Nescio quomodo ex codicibus annalium Latinorum
Aventini Monacensibus fugit me omnium praestantissimus Lat. 282
autographus totus multisque locis ab ipso auctore correctus et sup-
pletus (ita tituli n. 5531. 5532. 5536. 5537. 5540. 5544. 5545.
5550. 5554. 5727. 5904. 5911. 5939. 5945. 5960. 5963. 5965 hic
cernuntur marginibus adscripti utpote inter scribendum auctori ob-
lati) et omnino is, ex quo descriptus est moderante auctore Stutt-
gartiensis, ut hic in Aventinianis fundamentum crisis primarium
habendus sit. Insunt in hoc codice quidam tituli (n. 5532.
'impressoribus traderes edendas atque publicandas, adderes etiam
'sodalitatis nostrae Augustensis epigrammata, quae sodaliter quisque
'in tuas illas collectas vetustates inseruerat. Magnam etiam his rebus
'michi spem et consolationem absolvendae nostrae illustratae Ger-
maniae iniecisti, dum per universam Germaniam a te collectas anti-
quitates viderim’. Id Peutinger deinde scribit fecisse se inscriptiones-
que tradidisse typographo Erhardo Ratoldo; eum eas 'novis formis
'atque maioribus iucundissimi perfectissimique litterarum characteris’
impressisse. Libellum missum mihi ab amico Halmio laborum
meorum per tot annos perpetuo adiutore et fautore excussi et quae
adhuc utilia essent pauca inde enotavi.
5540. 5554), qui praeterea in exemplaribus Aventini Latine scriptis
omnibus desiderantur neque leguntur nisi in recensione Germanica.
Iam postquam eius mentionem fecit Ohlenschlager in actis Monacen-
sibus minoribus a. 1872 p. 334, contuli eum cum editione mea titu-
lorum Aventinianorum quaeque observatu digna repperissem, inserui
additamentis. Ubi ea tacent, codex consentit cum Aventini cod.
Stuttgartiensi et editione principe vel, ubi hi dissentiunt, cum illo. —
At Apiani Aventiniana etiam his emendatiora fuisse demonstrant
inter alia adnotata ad III, 5596 et V, 5079.
I. BRIGANTIVM (p. 708).
Ad n. 5768. Gioflredus storia delle Alpi ma-
rittime (monum. hist. patr. Taurinensia script.
vol. 2) p. 109 titulum desumpsit ex Grutero
tamquam repertum in Brianzone, confundens
oppida Brian^on (Hautes-Alpes) et Bregenz.
Quo de errore monui, quoniam nuper alios
decepit (v. ann. Rhen. vol. 50/1 p. 167).
IV. MVN. AVGVSTVM VINDELICORVM
(p.7U).
Ad n. 5789. 'In suburbio dive Virginis domui
Leonardi Rochlinger affixum’ Peutinger ms.
Ad n. 5815. V. 5 fin. addunt et Peut. Acc.
Ad n. 5831. Scribendum est v. 1 c-ivli-silani·
l · primigeni similiterve; recte Borghesius
(opp. 5, 231) patronum statuit esse C. lu-
lium Silanum consulem a. 92 (Henzen 6446).
Ad n. 5842. Augustae 'extra portam rubram
versus turrim aquaeductus’ Peutinger ms.
VIII. Ad Danuvium a Lechsgmund ad Pforing (p. 723).
Ad n. 5889. Aventinus cod. 282 f. 137 sic:
P AEL T SATVRfInVS
ATILIS C VET CIVES
VET VIXIT A LXXV
satvriInivs crfscts
5 ΠΙΙ KLENDS IA
Convenit cum exemplo Stuttgartiensi ex hoc
descripto versuum ordine non retento.
Ad n. 5893. Nuper vidi; recte edita est, nisi
quod 3 pro puncto est foliolum.
Ad n. 5894. Ectypum exhibuit Ohlenschlager.
3 in lapide est nviq! littera P corrupta, ut ad
formam rotundam accedat.
Ad n. 5898. Ectypum exhibuit Ohlenschlager.
Exemplum Raiserianum fere cum lapide con-
venit, qui sic habet:
MARt Έ VICTok^F
VIK SCv / / CVRAG
C IVu ApeRAo Έ T FL
GEWELINO M· C M 1^
Itaque vico nomen fuit Scu. In fine le-
gendum impigendio) C. M(arciiT) F^ortunati'?').
Ad n. 5899. 5 ala. Aventinus cod. 282 f. 137,
sed fuit antea fortasse ale.
Ad n. 5911. Aventinus in cod. 282 f. 138' in
margine adiecit. Legitur ibi 1 honr,
2 vtvstat, 5 <ra:f (hoc versu), 6 svis-
QVERCoxi (sic svis hoc v.).
Ad n.5914. 5 M-renia Aventinus cod. 282 f. 138'.
6529 Neuburgi extat in bibliotheca.
MAR
CENA
Ohlenschlager misit.
6530 Pfiinz rep. in castello Romano, jetzt bei
dem Schlossbauer daselbst.
Ohlenschlager misit.
IX. ABVSINA (p. 729).
h L R
Ad n. 5935. Aventinus cod. 282 f. 139 primum incepit a v. 2, curis secundis v. 1 adiecit sic: avgmairiavgaeiaspio.
Ad n. 5936. Aventinus cod. 282 f. 139 sic: m d sic
iv · dvbIxvs·c · rv
VI · AN · LXX INGE
ΝΆ · INGENVI · VI ·
5 AN LXX IV. I AN A
VI · ΑΝ III FILI
F C
duae imagines scalptae, in medio puer