De Gannita. (a)
Locus exigit, ut debitum promissi nostri exsolventes, Do-
nationes in Gannita cum suis appenditiis describamus,
& sicut a diversis Dei fidelibus sub diversis Regibus
collate sunt, servato rerum ordine &: tempore disponamus.
Hec igitur elr. conscriptio rerum, que tradite sunt sancto
Nazario , qui requiescit in Monalterio , quod dicitur Lau-
resham super iluvium Wisgoz, in Frifia, in Batuva, & in
Hattuaria, & in aliis locis inserius subnotatis.
Donatio GodebertL
Anno VIII gloriofi Regis Karoli fub Gundelando Abba-
^jTJl te, tradidit Godebertus in Lacu vilia, in Audaco \n-
ter Scald, & Sunnonmeri, & Gufaha mansum unumy
& illam Bajilicam & cajam, que defuper pofita eft , & ter-
ram, que attingit ad mansum, & Jervum unum cum uxore
& filio, & XvII culinas ad fal faciendum.
Gerrichi & Rutvvari.
odem cinno Gerrich & Rutwar tradiderunt, quidquid
habuerunt in loco, qm dicitur Ferismarifche in The-
fala3 & in Leunspich, & \n loco , qui vocatur Esis~
bolzj inter Rhenum & A4afa> & acl Adafamuda, & man-
cipia fe%.
X 3 Do-
(a} Notatum est supra ad Diploma Lotharii Rcgis Anni DCCCLXI Gannitam csse»
quod Gent hoclie seu Gandavum dicimus, cclebre Bclgii Rmporium, idque ad mentem Tol-
neri & Struvii ex Frehero , qui hanc vocis explicationem attulere. Verum cum Gannita
locus hic notatus in Pago Batua seu Batuua situs fuisse , statuatur; Pagum vero hunc in
ipsa Batavorum quondam insula Rhenum inter, Vahalimque conclusa, quxTendum else , no-
bis persuasum sit, Gannita non Ganda-vum in Flandria , sed Gent seu Gentbe in Betuwe
erit, quod ad Vahalim siumen , iterque publicum, a Propugnaculo Schenckiano , seu Rhe-
m divertigio , Neomagum ducens, hodie superest. Agit de Ecclesia & Parochia Gent in
Betua Trajectensis Dioecesis Otto Comes Gelria? in tabulis Fundationis Parthenonis Grauen-
thalenfts seu Novi Monafterii ad Ner/am ssumen , per quas eidem Coenobio jus Patronatus
Ecclesias de Gent, & quandam Decimarum partem attribuit. Anno Domini 1255 mcnse
junio. Apud Isac. Pontan. Histor. Gelr. lib. VI p. 145 quod a Gannita nostro, de quo hic
agimus, diyersura non eise, arbitramur. Vide & Chronic. Gottwic. lib. IV pag. 5515.
Locus exigit, ut debitum promissi nostri exsolventes, Do-
nationes in Gannita cum suis appenditiis describamus,
& sicut a diversis Dei fidelibus sub diversis Regibus
collate sunt, servato rerum ordine &: tempore disponamus.
Hec igitur elr. conscriptio rerum, que tradite sunt sancto
Nazario , qui requiescit in Monalterio , quod dicitur Lau-
resham super iluvium Wisgoz, in Frifia, in Batuva, & in
Hattuaria, & in aliis locis inserius subnotatis.
Donatio GodebertL
Anno VIII gloriofi Regis Karoli fub Gundelando Abba-
^jTJl te, tradidit Godebertus in Lacu vilia, in Audaco \n-
ter Scald, & Sunnonmeri, & Gufaha mansum unumy
& illam Bajilicam & cajam, que defuper pofita eft , & ter-
ram, que attingit ad mansum, & Jervum unum cum uxore
& filio, & XvII culinas ad fal faciendum.
Gerrichi & Rutvvari.
odem cinno Gerrich & Rutwar tradiderunt, quidquid
habuerunt in loco, qm dicitur Ferismarifche in The-
fala3 & in Leunspich, & \n loco , qui vocatur Esis~
bolzj inter Rhenum & A4afa> & acl Adafamuda, & man-
cipia fe%.
X 3 Do-
(a} Notatum est supra ad Diploma Lotharii Rcgis Anni DCCCLXI Gannitam csse»
quod Gent hoclie seu Gandavum dicimus, cclebre Bclgii Rmporium, idque ad mentem Tol-
neri & Struvii ex Frehero , qui hanc vocis explicationem attulere. Verum cum Gannita
locus hic notatus in Pago Batua seu Batuua situs fuisse , statuatur; Pagum vero hunc in
ipsa Batavorum quondam insula Rhenum inter, Vahalimque conclusa, quxTendum else , no-
bis persuasum sit, Gannita non Ganda-vum in Flandria , sed Gent seu Gentbe in Betuwe
erit, quod ad Vahalim siumen , iterque publicum, a Propugnaculo Schenckiano , seu Rhe-
m divertigio , Neomagum ducens, hodie superest. Agit de Ecclesia & Parochia Gent in
Betua Trajectensis Dioecesis Otto Comes Gelria? in tabulis Fundationis Parthenonis Grauen-
thalenfts seu Novi Monafterii ad Ner/am ssumen , per quas eidem Coenobio jus Patronatus
Ecclesias de Gent, & quandam Decimarum partem attribuit. Anno Domini 1255 mcnse
junio. Apud Isac. Pontan. Histor. Gelr. lib. VI p. 145 quod a Gannita nostro, de quo hic
agimus, diyersura non eise, arbitramur. Vide & Chronic. Gottwic. lib. IV pag. 5515.