Compendium historiae mythologicae: usibus scholarum adcommodatae (Ottoburae, 1794) [VD18 14293056]

io* vgrto $$g9
Qucess. 22. Quae fuit Scylla £
Resp. Scylla: quam aliqui dicunt pec»
feore tenus pulcerrimam feminam ; at sex
habuisse canum capita; alii contra, fe
perna corporis parte mulieris , inferni
serpentis ac lupi speciem praetulisie s
fuit Phorci silia , ex Circes , insignis ve-
neficae , <3g aemulae, quod sibi Scyllam
a Glauco amatore praeferri videret, vin-
dicia inferiore sui parte in caninos ric-
tus mutata. Cum igitur prae deformi-
tatis horrore se praecipitaiTet in mare %
in scopulum s nausragiis insamem , versa
est; qui scopulus etiam nunc vifitur in
ipso freto Siculo, ab Italia Siciliam di-
rimente, inter Messinam , Siciliae urbem $
& Rhegium Calabriae oppidum. Dici-
tur autem Scylla fuce inii a canibus & lu-
pis , naufragos devorantibus , quod illili
ad hoc immane saxum siuClus quem-
dam quasi canum latratum 5 luporum que
ululatum videantur edere. Hinc enim
nata Scylla * fabula est»
* Ifec ab alia Scylla , Ni si Megarensium Re-
gis silia distinguenda est , qua Minoi
paterni hostis amore capta . patriam hosti
tradidit * abscisso patri , ablatoque purpu-
reo Capillo , in quo litum erat regni to-
tius fatum. Verum , cum se praetef
fpera a Minoe vitae desertam videret>

S
i