Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Cook, Arthur B.
Zeus: a study in ancient religion (Band 2,1): Zeus god of the dark sky (thunder and lightning): Text and notes — Cambridge, 1925

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.14696#0580

DWork-Logo
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
Lightning as a weapon

earlier, in the reign of Anastasios i (491—518 A.D.), Timotheos of
Gaza recommended as a safe-guard against thunderstorms the keep-
ing of an inscribed thunder-stone in the house1. And Pliny already

m"

mm*

Fig. 382. Fig. 383.

informs us that a rare variety of thunder-stone, much sought after by
the Magi, is to be found only on a spot struck by lightning2—

1 Timoth. Gaz. de animalibus published by M. Haupt in Hermes 1S69 iii. 30, 26 ff.
( = id. Opuscida Lipsiae 1876 iii. 302, 25 f.) TrepiairTov (so H. Graff for irtpiairTwv cod.) 5e
7rp6s Kepavvov e|ets eav \idov (so H. Graff for iav 8£ et's \L6ov cod.) Kepavviov eTriypa^/as
e'X??s (£'xet cod.) ev r?) ouda "&<pia d^ptff." The inscription is enigmatic : acpiei d<ppvKra
might mean ' Let (my belongings) be unscorched.'

2 Plin. nat. hist. 37. 135 Sotacus et alia duo genera fecit cerauniae, nigrae rubentisque
[similes eas esse securibus] (these four words, omitted in cod. B, are bracketed by
C. Mayhoff). ex his quae nigrae sint ac rotundae, sacras esse; urbes per illas expugnari
et classes ; baetulos vocari; quae vero longae sint, ceraunias. faciunt et aliam raram ad-
modum, Magorum studiis expetitam, quoniam non aliubi inveniatur quam in loco fulmine
icto, 37. 176 ombria, quam alii notiam vocant, sicut et ceraunia et brontea, cadere cum
imbribus et fulminibus dicitur eundemque effectum habere ; praeterea hac in aras addita
libamenta non amburi, alib. Pliny's remarks on the ceraunia are served up again by
Solin. 20. 15, 23. 9, Isid. orig. 16. 13. 5, and Myth. Vat. 3. 8. 7 f. See further the passages
cited in Stephanus Thes. Gr. Ling. iv. 1464 A and in the Thes. Ling. Lat. iii. 856, 45 ft.,
857, 9 ff. Cp. also Damigeron de lapidibus (printed in J. B. Pitra Spicilegium Solesmense
Parisiis 1855 iii. 324 ff. and better edited by E. Abel as a sequel to Orph. Lith. Berolini
1881) praef. p. 162, 19 Abel Lapis quartus, qui dicitur ceraunius, sagittarii, 12 p. 173,
8 ff. Abel L^apis Ceraunius. Ceraunius est lapis, quern Aegyptii smaragdum vocant;
invenitur autem in illis locis, ubi fulminis iactus fit; narratur tamen ex contritione nubium
inter se fieri et pro hac causa hoc nomen meruit. Hunc siquis cum castitate portat,
numquam a fulmine ferietur, nec domus, nec villa in qua fuerit. Praeterea si habuerit
eum aliquis navigans, non periclitabitur per fulmen aut turbinem. Ampliusque ad omnem
victoriam et certamen qui portat eum exsuperabit in omnem rem. Sed et oracula dat
obsecranti, in somnis bona somnia; tanta est virtus huius ceraunii lapidis. Damigeron's
account, with some additions from Pliny, was hitched into hexameters and passed on
to the middle ages by Marbodus (bishop of Rennes—died 1123A.D.) liber lapidum
seu de gemmis (ed. J. Beckmann Gottingae 1799) 28 De ceraunio. Ventorum rabie cum
 
Annotationen