Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Cook, Arthur B.
Zeus: a study in ancient religion (Band 2,2): Zeus god of the dark sky (thunder and lightning): Appendixes and index — Cambridge, 1925

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.14697#0383
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Addenda

1215

as appropriate to a Thracian painted or tattooed. See further O. Crusius in Philologus
1903 lxii. 125—132 (reported in the Am. Journ. Arch. 1903 vii. 4775.).

At Dikili-Tasch near Philippoi have been found terra-cotta figures of prehistoric
(neolithic ?) date, which show male heads tattooed, with pointed beards (Bull. Corr. Hell.
1921 xlv. 543 fig. 15).

ii. 131 n. 1. W. B. McDaniel ' The Holiness of the Dischi Sacri' in the Am. Journ.
Arch. 1924 xxviii. 24—46 figures and discusses eleven such disks ; he sees in them (p.- 44)
'a sort of compound seal, a composite of signets, peculiar in its design to Tarentum, used
for commercial purposes'... 'Pressed in the wax of Tarentum or upon a seal of clay or
gypsum.'

ii. 136 ff. Anent the ' Ladder of Salvation' Mr G. G. Coulton kindly refers me to a
passage in the vita fratris Leonis (Analecta Franciscana Ad Claras Aquas (Quaracchi)
1897 iii. 71, 19 ff.) semel etiam frater Leo vidit in somnis, quod divinum iudicium para-
batur, et in prato quodam Angelis tubicinantibus congregabatur gentium innumerabilis
multitudo. et ecce duae scalae, quarum una erat alba, altera rubea, fuerunt positae, una
ab una parte illius prati, altera ab alia, quarum proceritas usque ad coelos a terra tende-
batur. apparuit autem Christus in summitate scalae rubeae quasi offensus graviter et
iratus; et beatus Franciscus erat aliquantulum inferius prope ipsum. qui amplius descen-
dens, fratres suos fortissime clamando vocabat dicens: 'venite, fratres, venite, accedite ad
Dominum, qui vos vocat. confidite, ne timeatis.' fratres autem multi currebant ex
admonitione Patris et incipiebant ascendere scalam rubeam confidenter. cum autem sic
ascenderent, unus cadebat de tertio gradu, alius de quarto, alius de decimo, alii de medio,
alii de summo. beatus autem Franciscus ad tantam fratrum ruinam motus compassione,
pro filiis iudicem precabatur. Christus vero ostendebat manus et latus, in quibus plagae
eius renovari videbantur; et inde sanguis recentissime distillabat, et dicebat: ' ista
fecerunt mihi fratres tub' et dum beatus Franciscus perseveraret misericordiam pro filiis
postulando, post brevem morulam aliquantulum per scalam rubeam descendebat et
clamabat dicens : ' confidite, fratres, ne desperetis, currite ad scalam albam et ascendite,
quia ibi suscipiemini et per earn intrabitis coelum.' currentibus autem fratribus ad scalam
albam ex admonitione paterna, ecce beata Virgo apparuit in summitate scalae et recipiebat
eos; et ingrediebantur regnum sine labore. Cp. Bartholomaeus de Pisis de conformitate
■vitae beati Francisci ad vitani Domini Iesu Redemptoi-is nostri 8. 2 de fratre Leone
{Analecta Fra7iciscana Ad Claras Aquas (Quaracchi) 1906 iv. 191, 18 ff.), S. Alfonso
de' Liguori Glories of Mary (extr. from The Christian Remembrancer Oct. 1855) London
1856 p. 25 f., The Church Quarterly Review 1902—1903 lv. 55.

ii. 146. A similar sacred trunk adorned with the spoils of the chase was to be seen at
Autessiodurum {Anxerre), a town of the Senones in Gallia Lugudunensis, as late as the
beginning of s. v a.d. (Ada Sanctorum edd. Bolland. Maius i. 57 C—E (Stephanus
Africanus Presbyter vita S. Amatoris Episcopi Aulissiodorensis 4. 24) Eo autem tempore
quo hcec gesta sunt, Germanus quidam nomine, nobili germine procreatus, territorium
Autissiodorense visitatione propria gubernabat: cui mos erat tirunculorum potius industriis
indulgere, quam Christians religioni operam dare. Is ergo assiduo venatui invigilans,
ferarum copiam insidiis atque artis strenuitate frequentissime capiebat. Erat autem arbor
pyrus in urbe media, amcenitate gratissima, ad cujus ramusculos ferarum ab eo depre-
hensarum capita pro admiratione venationis nimia; dependebant. Quern Celebris vir
ejusdem civitatis Amator Episcopus, his frequens compellabat eloquiis : Desine, quaeso,
vir bonorum splendidissime, haec jocularia, quae Christianis offensa, Paganis vero imitanda
sunt, exercere. Hoc opus idololatricae culturae est, non Christianas elegantissimae dis-
ciplinse. Et licet hoc vir Deo dignus indesinenter perageret, ille tamen nullo modo
admonenti se acquiescere voluit aut obedire. Vir autem Domini iterum atque iterum eum
hortabatur, ut non solum a consuetudine male arrepta discederet, verum & ipsam arborem,
ne Christianis offendiculum esset, radicitus extirparet. Sed ille nullatenus aurem placidam
applicare voluit admonenti. In hujus ergo persuasionis tempore, quadam die praefatus
Germanus ex urbe in praedia sui juris secessit. Tunc B. Amator, opportunitatem operiens.
sacrilegam arborem cum radicibus abscidit; & ne aliqua ejus incredulis esset memoria,
igni concremandam illico deputavit: oscilla vero, quae tamquam trophei cujusdam
certaminis umbra dependentia ostentabant, longius a civitatis terminis projici proecepit.
Protinus autem [aliquis], gressus suos ad aures saepedicti Germani retorquens, dictis
animum incendit; atque iram suis suasionibus exaggerans, ferocem effecit: ita ut oblitus
sanctae religionis, cujus fuerat ritu atque munere consecratus, mortem viro beatissimo
minitaret: & ne ei aliquo modo quorumdam Christianorum conventus furenti resisteret,
turbam secum agrestem coadunans civitati improvisus advenit. The upshot was un-
expected. Amator, to escape the wrath of Germanus, fled the town, made his way to
Augustodunum (Autun), and besought Julius, governor of the province, to sanction the
 
Annotationen