DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.25909#0024
( IO ) #
has in unum milcent. Si a&iones liberae eaedem plan
cum moralibus, atque hinc solae imputandae sunt, ab-
lurdum elicitur. Ad a-Stionem enim liberam praere-
quiritur intelligentia j quatenus autem aliquid intelligi-
mus, seu distinAte cognoscimus, eatenus non erramus •
hinc si intelligenter agimus, nonnisi bona perficimus (12);
atque adeo aftiones bonae tantum edent imputandae.
Schol. 2. Distinguendae sunt afifciones morales & mo-
raliter possibiles; hae enim sunt, quas legibus non re-
pugnant. At illae repugnant saepius.
Coroil. 2. Quantitas a&ionis moralis est proxime compo-
sita ex quantitate
1) adionis slri&e spontaneae,
a) relationis illius ad libertatem.
Coroil. 3* Quantitas afitionis moralis liberae componitur
ex quantitate
1) stri£tae spontaneitatis
2) intelligentiae; atque haec in primis respicienda est, pri-
ori tamen non neglesita.
ad a&iones necessarias, nullo eorum habito resperiu, qui sine di-
stinria motivorum cognitione, seu, ut cum Dariejio loquar, line
praevia intelligentia & tamen moraliter agunt ex confusa boni ma-
]ive cognitione.
(12) Nostra igitur facimus, quae Cicero parad. V. cap. ex senten-
tia Stoicorum his ciisputavit verbis: Quid eft enim libertas ? poieftas
vivendi, ut velis* Quis igitur 'vivit, ut vult, mji qui'reSta fequitur,
qui gaudet ossicio, cui vivendi via confiderata atque provifa eft'i -- nec
eft ulla res , quae plus apud eum polleat, quam ipfius voluntas atque
indicium. Ut verum fatear, magis haec mihi placent, quam eorum
effata , qui libertatem & arbitrium seu spontaneitatem itrnfte talem
inter se confundunt*
has in unum milcent. Si a&iones liberae eaedem plan
cum moralibus, atque hinc solae imputandae sunt, ab-
lurdum elicitur. Ad a-Stionem enim liberam praere-
quiritur intelligentia j quatenus autem aliquid intelligi-
mus, seu distinAte cognoscimus, eatenus non erramus •
hinc si intelligenter agimus, nonnisi bona perficimus (12);
atque adeo aftiones bonae tantum edent imputandae.
Schol. 2. Distinguendae sunt afifciones morales & mo-
raliter possibiles; hae enim sunt, quas legibus non re-
pugnant. At illae repugnant saepius.
Coroil. 2. Quantitas a&ionis moralis est proxime compo-
sita ex quantitate
1) adionis slri&e spontaneae,
a) relationis illius ad libertatem.
Coroil. 3* Quantitas afitionis moralis liberae componitur
ex quantitate
1) stri£tae spontaneitatis
2) intelligentiae; atque haec in primis respicienda est, pri-
ori tamen non neglesita.
ad a&iones necessarias, nullo eorum habito resperiu, qui sine di-
stinria motivorum cognitione, seu, ut cum Dariejio loquar, line
praevia intelligentia & tamen moraliter agunt ex confusa boni ma-
]ive cognitione.
(12) Nostra igitur facimus, quae Cicero parad. V. cap. ex senten-
tia Stoicorum his ciisputavit verbis: Quid eft enim libertas ? poieftas
vivendi, ut velis* Quis igitur 'vivit, ut vult, mji qui'reSta fequitur,
qui gaudet ossicio, cui vivendi via confiderata atque provifa eft'i -- nec
eft ulla res , quae plus apud eum polleat, quam ipfius voluntas atque
indicium. Ut verum fatear, magis haec mihi placent, quam eorum
effata , qui libertatem & arbitrium seu spontaneitatem itrnfte talem
inter se confundunt*